wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5742 | WYNIKÓW
Wszystko na dobrej drodze
Poznałem fantastyczną dziewczynę, głęboko wierzącą. W tylu sprawach się rozumiemy, mamy podobne poglądy, te same wartości. Oboje zerwaliśmy poprzednie związki z powodu różnicy zasad. Problem w tym, że ona nie chce teraz nawet słyszeć o chodzeniu. Chętnie się ze mną spotyka, wychodzimy razem, ale po przyjacielsku. Ja myślę o prawdziwym chodzeniu a nawet więcej, chyba rodzi się u mnie głębokie uczucie.
19latek
Niepotrzebne lęki
Mam wspaniałego chłopaka. Ale idziemy do różnych liceów i to mnie napawa lękiem. No bo przecież pozna on tyle ciekawych i ładnych dziewczyn. Będą o niego zabiegały. Wiem, jak to jest. On mnie zapewnia, że wszystko jest w porządku, że tylko ja się liczę. Ale nie potrafię przestać się bać.
Licealistka
Ograniczam Internet
Postanowiłam ograniczyć mój czas spędzany w Internecie. I zmienić mój plan dnia. Robić więcej pożytecznych rzeczy. Internet jest wynalazkiem, z którego trzeba korzystać mądrze. A jakże wiele ludzi zniewala. Ja wyraźnie czuję, ze zabiera mi cenny czas wakacji. Powoduje, że czas ucieka mi jak przez palce.. Książki leżą nieprzeczytane, gitara w kącie.
Maturzystka
W obronie godności
Nasza przyjaźń jest dziwna. Ona mnie poniża, wyśmiewa, rozkazuje, kpi ze mnie przy innych. Dawniej myślałam, że na tym polega pokora osoby wierzącej, że trzeba takie zachowania znosić. Ale teraz ona kpi też z mojej wiary, a ja czuję, że tak dalej nie może być. Tylko jak to powiedzieć, jak się zachować, by to jednocześnie było zgodne z Dekalogiem?
14-latka
Taniec- moja pasja
Od zawsze uwielbiałam taniec. Ćwiczę sama w domu, czuję, że to moja pasja, że taniec mnie nigdy nie męczy ani nie nudzi. Dlatego poprosiłam mamę, by zajrzała ze mną do klubu osiedlowego, gdzie dziewczyny ćwiczą regularnie. Bardzo jej się podobało, bo wszyscy tam ślicznie tańczą. Ale nie ośmieliłam się zapytać, czy ja bym mogła też tam trenować. A mama o nic nie zapytała. Tak się boję, że się nie zgodzi.
14-latka
Nic na siłę
Mam niby fajną przyjaciółkę, ale zbyt często się na mnie obraża. A to powodu różnych sytuacji rodzinnych. Ja mam sporo rodzeństwa, mam też bardzo dużo obowiązków. Lubię je zresztą, podobnie, jak lubię dom, książki, wieczory z rodziną. Przyjaciółka jest jedynaczką, nie znosi swojego domu. Ciągle przychodzi i wyciąga mnie z domu. Jeśli nie mogę lub nie chcę- obraża się. Czy zerwać z nią kontakt po tylu wspólnych latach? Ona się tak zachowuje wobec wszystkich dziewczyn, próbuje wymuszać, byśmy robiły to, co ona chce w danej chwili. A tak się składa, że wiele z nas sporo pomaga w domu
14-latka
