wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 7553 | WYNIKÓW
Przyjaźń to nie niewola
Od 4 klasy przyjaźnię się z dziewczyną, a chciałabym z kimś innym. Gdy mam w szkole pieniądze, to muszę jej coś kupić, nawet jeśli dla mnie nie starczy. Ona tak nie musi. Przeklina, ugania się za dużo starszymi chłopakami, nie odpowiada mi jej towarzystwo. Muszę z nią siedzieć w jednej ławce, nie wolno się przesiadać, a same tak usiadłyśmy na początku roku. Ona chce ode mnie ściągać, a jak jej nie daję, to sie obraża. Jest w naszej klasie inna dziewczyna, ,,ofiara'', wszyscy sie z niej śmieją, ale ja ją bardzo lubię, dobrze sie dogadujemy. Stara przyjaciółka jest zazdrosna o nasze kontakty, nie pozwala mi do tamtej chodzić.
12-latka
To nie są dobre kawały
Zrobiłam koleżance taki kawał. Napisałam jej, że jestem taką dziewczyną i zaczęłyśmy rozmawiać. Później wszytko jej opowiedziałam. O tym, że jestem jej koleżanką z klasy. Nie złościła się. Jestem osobą dość nieśmiałą w klasie. I w ten sposób chciałam się z nią zaprzyjaźnić, bo trudno mi było w szkole pójść do niej i zagadać. I teraz mam koleżankę! No nie tylko jedną. Jeszcze więcej. Ale tych kawałów nie przestaję robić. Zrobiłam jeszcze dwóm i muszę się im do wszystkiego przyznać. Będą pewnie złe. Ale ja po prostu chcę, żeby ze mną też rozmawiały i żeby mnie lubiły. Czy takie kawały można robić? Proszę o pomoc.
Zagubiona
Dziecinna reakcja
Niedawno rozmawiałyśmy o wszystkim i nagle padł temat palenia i picia. Przyjaciółka powiedziała, że kiedyś zapaliła, ale tylko z ciekawości i że normalnie nigdy nie będzie paliła. Nagle pojawił się jej przyjaciel, jakby wiedział, o czym mówiłyśmy, zapytał mnie, czy ona paliła, a ona stwierdziła krótko, bym mu powiedziała prawdę. Kiwnęłam głową, on zaklął i odszedł. Wtedy ona do mnie z pretensjami. Więc potem mu tłumaczyłam, że to było tylko raz, z ciekawości. Ale on stwierdził, że świat jest okropny i dzisiaj zamierza się upić. Mam wyrzuty sumienia, że rozbiłam ich przyjaźń, bo ją zablokował na f-b, nie przyjmuje moich tłumaczeń, że ona nie pali!.
Zmartwiona
Polubić swoją szkołę
Żałuję wyboru mojego technikum. Kierunek kłóci się z moimi zainteresowaniami. Ilość materiału jest przytłaczająca i właściwie nie robię nic oprócz chodzenia do szkoły, nieudolnych prób nauki i spania. Nie znoszę zawodu, do którego ta szkoła ma mnie przygotować. Nienawidzę tego kierunku. Myślałam o tym, żeby przepisać się do liceum, ale musiałabym nadrabiać pół roku, poza tym mam ciężki charakter i myślę ze po prostu bym się nie zaaklimatyzowała. Lubię moją klasę. Cale życie marzyłam żeby robić coś związanego z muzyką, ale przez własną głupotę i strach nie poszłam nawet do szkoły muzycznej. Został mi wokal, ale jestem strasznie nieśmiała i nie lubię wystąpień publicznych.
17-latka
Najnowsze w serwisie
- Chciałabym, żeby mój syn miał takiego katechetę
- Jezus walczy o każdego z nas
- Dlaczego Mars przestał sprzyjać życiu?
- Prośmy o Ducha Świętego
- Jest nowa wersja "Quo vadis"
- Naucz mnie się modlić
- Mamita, czyli mamusia
- Spotkanie z Panem Jezusem - to jest najważniejsze
- Módlmy się za tych, którzy nam pomagają
- Siostra Faustyna – zakochana po uszy
Najpopularniejsze
- Chciałabym, żeby mój syn miał takiego katechetę
- Dlaczego Mars przestał sprzyjać życiu?
- Prośmy o Ducha Świętego
- Jezus walczy o każdego z nas
- Już jest blisko!
- Październikowy numer "Małego Gościa"
- „Niech żyje król! Koronacje Sasów na Wawelu”
- Gdzie jest twoja rybka?
- Moim powołaniem jest miłość
- Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci
