wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 7177 | WYNIKÓW
Przełamać nieśmiałość
Mam wielkie problemy z wyrażeniem swojego zdania. Ktoś coś mówi, ja myślę inaczej i – niestety- milczę. Czasami nawet potakuję, uśmiecham się, że niby ja też tak myślę, a to nieprawda. Koleżanki uważają, że przesadzam, że jestem wesoła, normalna, ale ja wiem, co mnie gnębi. To tchórzostwo, by się komuś postawić, sprzeciwić.
16-latka
Wymiana spojrzeń
W sanatorium zobaczyłam chłopaka. Był ode mnie wyższy i trochę starszy. Miał piękne włosy i przede wszystkim oczy, cudowne, błękitne. Niby
rozmawiał z kolegami, ale ukradkiem się na mnie patrzył i uśmiechał.
Widzieliśmy się jeszcze kilka razy. Patrzyliśmy sobie w oczy. Pewnego dnia wszedł do sali ze swoją mamą po wypis. Po zajęciach szukałam go wszędzie i ujrzałam, jak żegnał się z kolegami. Przeszłam obok z uśmiechem. Nie mogę o nim zapomnieć. Tak bym go chciała spotkać podczas kolejnego pobytu w sanatorium. Proszę o pomoc. Ja go kocham...
12-latka
Brak odwagi
Zakochałam się. On chyba też mnie lubi. Moje koleżanki go nie lubią i do tego plotkują, boję cię być wyśmiana. Chodziły głosy, że on też jest zakochany we mnie. Chciałam, żeby zagadał, chciałam mu dać znak. Widziałam, jak nieśmiało próbuje coś powiedzieć. Ja też, ale gdy go widzę zaczynam się jąkać. Tak nie zachowuję się przy normalnych kolegach. On chyba daje sobie powoli spokój – myśli, że go nie lubię. Poza tym jego kolega ma teraz dziewczynę. On chodzi z tym swoim kolegą wszędzie, więc zadaje się z przyjaciółkami dziewczyny kumpla. To bardzo ładne dziewczyny. Zwłaszcza z jedną gada bardzo często. Chyba jestem zazdrosna. A najgorsze jest to, że koleżanki się domyślają. Co ja mam robić?
Szóstoklasistka.
Gdy rodzice się rozwodzą
Moi rodzice się rozwodzą. Nie mogłam w to długo uwierzyć, chociaż tato wyprowadził się jakiś czas temu. Ciągle mi tłumaczył, że to z powodu pracy. Teraz powiedział prawdę i stwierdził krótko, że muszę z tym sobie poradzić. Nienawidzę go. Inni mi radzą, bym się nim nie przejmowała, bym już nie płakała.
12-latka
Lepiej być wciąż zajętym
Mam wrażenie, że w szkole u Pauliny przestali cokolwiek zadawać, podobnie u Michasi, bo dziewczyny do wieczora były zajęte w ogrodzie, podobnie jak i dorośli. Ogród pięknieje, wszędzie coś kiełkuje starannie okopywane. Ścieżki wygrabione, wyczyszczone, tu i ówdzie ustawiono donice z kwitnącymi już bratkami, stokrotkami, szafirkami. Nawet Kuba i Ala zrobili przerwę od nauki i odreagowali maturalne stresy, kopiąc, grabiąc, podlewając, siejąc i coś tam jeszcze.
To nie było śmieszne
Podczas obozu stałam się, niestety, obiektem głupich żartów. Szybko opanowałam się i nikt nie zobaczył, że mi przykro. Śmiałam się na równi z innymi, żartowałam. Szczególnie bolało mnie zachowanie przyjaciółki, która niby mi współczuła, ale gdy staliśmy w grupie, dołączała do żartów. Wyjazd był udany, ale wróciłam zmęczona tą sytuacją.
Licealistka
Obrażalska
Moja koleżanka nieustannie się obraża. Lubię ją, ale jestem towarzyska, a ona co chwilę ma focha i się nie odzywa. Mam wrażenie, że przez obrażanie chce mną manipulować, ale ja się nie daję. Teraz doszła do klasy nowa dziewczyna, z którą od razu złapałam dobry kontakt. Jest więc nowy pretekst do obrażania. Nie chcę się z nią kłócić, ale ustępować też nie będę ani przepraszać, bo nie mam za co.
13-latka
Najpopularniejsze
- Polskie szkoły dla szkół Syrii
- Jak równo silnik gra, jak śmiało śmigło tnie
- Więcej niż prawo
- Jak ma wyglądać nasza relacja z Bogiem?
- Wchodzisz w królestwo Boże
- Czarne Pantery w Braniewie
- Zgrana Stara Wieś
- Roraty z "Małym Gościem"
- Słowa i rysunki
- Patron chodzi zawsze ze mną. Tam gdzie ja, tam on. Przez życie do Życia
