wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1244 | WYNIKÓW
Jasne postawienie sprawy
Poznałam chłopaka i zaczęliśmy ze sobą pisać. Jesteśmy sobą zachwyceni. Oboje wierzący, on twierdzi, że to Bóg poznał nas ze sobą. Wydawałoby się- idealna para. Wychwala mnie, piszemy ze sobą godzinami. Przestałam się spotykać ze znajomymi, siedzę w domu i piszemy. Ale chociaż gadamy o wszystkim, chociaż się spotkaliśmy kilka razy, to żadne wyznanie z jego strony nie padło i już prawie wcale się nie spotykamy. Trochę mnie to niepokoi. Bo on nie chce, bym gdzieś wychodziła, bym się spotykała z koleżankami. Prawi mi komplementy, ale z drugiej strony na pytania często nie odpowiada. Mam chwile, że chcę to urwać
16-latka
Scenariusz nasz czy Boży?
Od początku nauki w liceum zwróciłam na niego uwagę, ale oboje jesteśmy nieśmiali, nie spieszyłam się, cieszyłam się, że jest. No i mocno się o niego modliłam. W tym roku matura, rozstanie i co? Czekam, że Pan Bóg zacznie działać. Bo czuję, że to jest ten właściwy, że on o mnie myśli. Co mam robić?
Maturzystka
