wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4672 | WYNIKÓW
Nie upominaj, pracuj nad sobą
Przez pewien czas byłem w złym towarzystwie. Kląłem, marnowałem czas, wyśmiewałem się z ludzi, przeszkadzałem na lekcjach religii. Po wakacjach koledzy mnie odrzucili. Zrozumiałem swoje błędy, zmieniłem się. Mam oparcie w rodzinie, katechetce, księdzu. Czuję, że już jest czas, abym upominał dawnych kolegów. Czuję się jak prorok. Nawet kosztem prześladowania mógłbym to robić. Co Pani o tym sądzi? Czy to tylko efekty dorastania, czy może już powołanie do prorokowania?
Gimnazjalista
Krzyk o modlitwę?!
Dzielę pokój z siostrą, mimo różnych konfliktów w miarę się dogadujemy. Bliskie wiekiem, obie chodzimy na oazę, jesteśmy rodziną religijną. Problem pojawia się każdego wieczoru. Chcę się modlić w samotności i wpadam w furię, gdy siostra nagle wchodzi. Krzyczę wtedy, wyrzucam ją, ona protestuje i kolejna awantura. Czy nie mam prawa do chwili samotności? Z drugiej strony boję się, że takie zachowanie jest wyparciem się Boga. Bo ja nie potrafię jej powiedzieć, że potrzebuję trochę czasu na modlitwę.
Licealistka
To nie wina wzrostu
Jestem najniższa w klasie. Do tego robię wrażenie kilka lat młodszej. Nikt nie chce uwierzyć , że uczę się w klasie III L. O. Marzę o założeniu rodziny, ale ciekawe z kim. Starał się kolega zaprosić mnie na studniówkę, ale odmówiłam. Pewnie nie miał z kim iść. Pisze do mnie od jakiegoś czasu, ale nie sądzę, by spotkania miały sens. Przyjrzy się mi i ucieknie, bo gdzie mi do pięknych dziewczyn o ślicznych figurach. Licealistka
Dorośnijmy
Na początku roku szkolnego zaczął do mnie pisać kolega z klasy. Mieszkamy daleko od siebie, w różnych wioskach. Było miło, ale nigdy nie ośmielił się powiedzieć w szkole chociaż „cześć”. Ja jestem przeciwna chodzeniu w naszym wieku, napisałam mu o tym, ale i tak w jego listach było coraz więcej wyznań. Od jakiegoś czasu mieszają się one z pretensjami, że go nie kocham. Męczy mnie to jego pisanie, tym bardziej jestem pewna, że nie chcę żadnych relacji. Nie chcę też jego listów. Co robić?
14-latka
Pan Jezus cierpiał niewyobrażalny ból. Nie za swoje winy. Za moje
Kiedy ostatnio okropnie bolał mnie ząb, coś mi się przypomniało. Już nie pamiętam, czy mówiła to siostra zakonna, czy pani katechetka, czy może ksiądz na jakichś rekolekcjach parafialnych, ale pamiętam słowa: „Kiedy coś cię bardzo mocno boli, to przypomnij sobie Pana Jezusa. Kiedy niósł krzyż, kiedy go biczowali bolało o wiele, wiele bardziej” I rzeczywiście, często mi to pomagało, bo zamiast myśleć o rozbitym kolanie, nieprzyjemnym kolejnym zastrzyku albo bólu ręki po upadku na rowerze, myślałam o Drodze Krzyżowej Pana Jezusa.
Granice wymagań
Chcę nad sobą pracować, doskonalić się. Zaczyna się Wielki Post, więc tym bardziej mam sporo dobrej woli. Do tej pory też się starałam, ale nic to nie dawało. Nie jestem ciągle dobrą katoliczką. Teraz bardzo się staram o życzliwość i pogodę ducha w relacjach z rówieśnikami. Szacunek dla starszych. Pracowitość w domu. Ale najważniejsze są relacje z Panem Bogiem. Co by tu jeszcze poprawić?
15-latka
Najpopularniejsze
- Jestem dzieckiem Boga
- Załącznik #9087009
- Sandomierz miasto położone na 7 wzgórzach
- Zapraszamy do lektury świątecznego numeru
- Wielka góralska rodzina
- Tato, podaj!
- Kometa, gwiazda, planeta
- Betlejem to Boże Narodzenie i nic tego nie zmieni.
- Rusz na Orszak Trzech Króli
- Światło Pokoju tym razem wyruszyło z Górnej Austrii
