wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3102 | WYNIKÓW
Nadchodzi rodzina
O rety, nadchodzi pomoc, przybywa rodzina. Wszyscy ze słowami wsparcia dla Kuby i Ali, ze śmiechem, z żartami, śmiesznymi wspomnieniami. Ciocia Ania opowiadała, że pradziadek zdawał maturę zaraz o wojnie we Włoszech w armii generała Andersa. Nawet przyniosła zdjęcie młodego chłopaka pochylonego nad książką z głową obwiązaną ręcznikiem.
Mądra decyzja
Już dawno zwróciłam na niego uwagę, jest rok starszy. Dawniej mieliśmy zajęcia dodatkowe w podobnym czasie, wspólny występ, więc trochę rozmawialiśmy. Teraz się nie widujemy prawie wcale. Tak bym chciała bliżej go poznać. On ma profil na portalu społecznościowym. Nie wiem, czy ma sens coś próbować. Najpierw bardzo tego chciałam, ale jak mi Pani podsunęła pomysły, to czuję, że nie znajdę w sobie odwagi, że to nie ma sensu.
Nastolatka
Stereotypy
Mam wrażenie, że chłopcy się mnie wręcz boją. Mam od zawsze opinię kujonki i chyba tylko to we we mnie widzą. Odezwą się, gdy czegoś potrzebują. Nikt się jeszcze mną nie zainteresował. Koleżanek nie zapytam, bo one są w tej kwestii bardzo zaradne, zresztą, ich podejście to chyba przesada w drugą stronę.
Licealistka
Nie muszą wiedzieć
Kolega z klasy coraz częściej do mnie podchodzi, zagaduje, często rozmawiamy. Świetnie się dogadujemy. Razem uczymy się na przerwach, czasem ja go odpytuję czasem on mnie. Myślę, że coś mogłoby z tego być, może nie teraz, ale kiedyś jak najbardziej. Jestem niesamowicie wrażliwa i obawiam się, że mnie wyśmieją, że jesteśmy razem. Nie zniosłabym tego. Chciałabym zmienić już szkołę, nienawidzę swojej. Co mam zrobić, jeżeli zaproponowałby mi przyjaźń lub związek?
15-latka
Wszystko wróciło
Niedawno byłem przekonany, że moje zauroczenie minęło. Uspokoiłem się, a wtedy ona się odezwała. Podtrzymywała rozmowę, pierwsza pisała, więc wszystko wróciło. Mózg wie, że jest koleżanką, ale serce się wyrywa. Niby rozumiem, że tak młoda nastolatka może być tylko koleżanką, ale w moim wieku trudno myśleć rozsądnie, trudno być zakochanym bez wzajemności. Najprościej byłoby wyrzucić z głowy to uczucie, ale nie umiem. Rozmawiać z nią o tym nie będę, bo już raz próbowałem, wtedy się całkiem odsunęła. A przecież lubimy się wzajemnie.
17-latek
Jedynaczce ciężko
Mam problem dotyczący bycia jedynaczką. Spotkałam się z wieloma stereotypami na ten temat, np. że takie osoby są rozpuszczone, samolubne itd. lecz zupełnie się z tym opisem nie zgadzam. Od kiedy pamiętam, chcę mieć rodzeństwo, byłabym wręcz w stanie spać na podłodze byleby nie być sama, rzeczy materialne czy nawet pies nie są dla mnie "zamiennikami". Uważam też, że nawet moja najlepsza przyjaciółka nie jest w stanie zastąpić mi siostry, chociażby dlatego, że nie mieszkamy pod jednym dachem, a nasi rodzice mają różne poglądy. Gdy widzę jakieś rodzeństwo, to mam aż łzy zazdrości i smutku w oczach. Obecne życie jako jedynaczka to tylko jakiś koszmar (chociaż jest to niemożliwe, bo jestem pierwszym i ostatnim dzieckiem matki jak i ojca. Nie wiem już co mam robić.
Licealistka
