wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 822 | WYNIKÓW
Świadectwo 17-latki
Przez wiele lat borykałam się z problemami, które dotyczą wszystkich nastolatków- niska samoocena, niespełnione miłości, problemy w rodzinie, samookaleczenia i w końcu co najgorsze myśli, próba samobójcza. Od dziecka byłam wychowywana w rodzinie wierzącej, o ile można było to tak nazwać... Przynajmniej tak uważałam. W wieku 14 lat zrozumiałam, że moje narodziny były pomyłką, że jestem tylko przypadkiem, że nie mam dla kogo żyć. Przyczyniło się do tego wiele kwestii, m.in to że zostawił nas najpierw mój tato, a potem zostawiła mnie mama.Trafiłam do rodziny zastępczej do zupełnie obcych ludzi. Wtedy zaczęły się moje problemy. Ciągle płakałam, nie jadłam, zamknęłam się w sobie, zaczęłam się okaleczać... Myślałam, że to wszystko moja wina, że jestem dla rodziców problemem... Nie chciałam żyć.
Zniszczona pasja?
Mój trener ( a zarazem mój wychowawca ) powiedział tacie, że się nie uczę. Mam piątki, czwórki, czasem jakąś trójkę . Zdarzyły się dwie jedynki. Tata wtedy bardzo się zdenerwował i zabronił mi treningów z siatkówki na 2 tygodnie . Jeżeli nie poprawię wyników w nauce , to powiedział, że ,,mogę się pożegnać z siatkówką na zawsze''. Ten sport jest moją pasją. Od tej sytuacji minął już tydzień. Przestałam dostawać oceny dostateczne. Tacie się to dalej nie podoba . Ostatnio gdy graliśmy w siatkówkę na wf , to przestało mi to sprawiać przyjemność. Brak treningów spowodował chwilowy brak umiejętności. Byłam
załamana. Czuję, że tata zepsuł moją pasję.
13-latka
