wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1458 | WYNIKÓW
Oddaj to Panu Bogu
Od lat mam w sercu pewnego chłopaka, ale postanowiłam po raz kolejny, że to już koniec. Mimo gorących modlitw nie pojawiła się wzajemność. Tak się męczyłam, że teraz modlę się, by już mieć wole serce. I gdy już w kościele spływa na mnie wielki spokój, ukojenie, to nagle go widzę i pojawia się pytanie, dlaczego on mi wchodzi w zasięg wzroku, gdy już prawie jestem wolna? Oszaleję do tej huśtawki, to jest męczące, mama tego dosyć.
Umęczona
Podejdź tylko raz
Spodobał mi się chłopak z innej klasy. Postanowiłam działać, napisałam do niego. Od tego czasu mnie obserwuje, ale nie rozmawialiśmy nigdy ze sobą. Ostatnio mi napisał, że woli znajomości prawdziwe, nie tylko z pisania, że nie trzeba się bać kontaktu, że na pisanie nie ma czasu, bo ma ciągle treningi. Powiedział, bym do niego podeszła, bo on mnie nie zna, nie wie, co pisać w związku z tym.
15-latka
Gdy rodzice się rozwodzą
Moi rodzice się rozwodzą. Nie mogłam w to długo uwierzyć, chociaż tato wyprowadził się jakiś czas temu. Ciągle mi tłumaczył, że to z powodu pracy. Teraz powiedział prawdę i stwierdził krótko, że muszę z tym sobie poradzić. Nienawidzę go. Inni mi radzą, bym się nim nie przejmowała, bym już nie płakała.
12-latka
Możesz sobie marzyć
Ten chłopak podoba mi się od 2 lat. Postanowiłam, że dam sobie z nim spokój, ale nie potrafię. Widujemy się bardzo rzadko, głównie na pielgrzymkach. On na mnie nie zwraca najmniejszej uwagi, nie odezwał ani słowem. A ja nie mam odwagi zagadać. Ogólnie jestem dosyć nieśmiała, a co dopiero w takich okolicznościach. Mama mi mówi, że on ma dopiero 16 lat, a w tym wieku większość chłopaków jest jeszcze niedojrzała. Dlatego chcę dać sobie z nim spokój, ale nie umiem.
16-latka
Na koniec wakacji o dobrym początku, który sprawił, że jesteś, kim jesteś.
W Wadowicach, w mieście oddalonym o jakieś 40 kilometrów od Krakowa, w domu przy samym rynku, majowym późnym popołudniem prawie sto lat temu, urodził się mały chłopiec. Rodzice postanowili, że będzie się nazywał Karol. Miesiąc później w pobliskim kościele Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny poprosili o chrzest dla swojego dziecka.
Marzenia, problemy i postanowienia
Postanowiłam, że będę mieszkać sama. Nie chcę zakładać rodziny, bo to męczące. Wyprowadzę się gdzieś z moją przyjaciółką, jeśli ją poznam wreszcie. Chciałabym się wyprowadzić za 3 lata. Czy tak można? Oczywiście jeśli rodzice pozwolą i załatwią mi mieszkanie. Albo poczekam te 5 czy 6 lat. Czy to szybko minie? Ja już chcę się usamodzielnić! Poza tym nie podoba mi się zbytnio nasz dom. Czy będę żałowała tego, jak mieszkałam w dzieciństwie? Bo wtedy wybiorę sobie piękny dom albo mieszkanie, które mi się spodoba. Co mam zrobić? Jak tego nie żałować?
13-latka
Najnowsze w serwisie
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Boże Narodzenie na mapie
- Gdyby Matka Boża powiedziała "nie"
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
- 29 grudnia Święto Świętej Rodziny – Jezusa, Maryi i Józefa
Najpopularniejsze
- Książka "O Katarzynie i Cudownym Medaliku"
- Jestem gotowy na przyjście Pana
- Zapraszamy do lektury świątecznego numeru
- Wielka góralska rodzina
- Świąteczna akcja "TAKnieWIELE"
- Święty od prezentów
- Sandomierz miasto położone na 7 wzgórzach
- Bombowa wiadomość
- Bobry w parku
- Światło Pokoju tym razem wyruszyło z Górnej Austrii
