wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 6104 | WYNIKÓW
Każdy wiek ma swoje prawa
Postaram się wszystko jak najszybciej wcielić w życie, czytanie Biblii, słuchanie dobrych rekolekcji, modlitwa. Wierzę, że mój ukochany Ojciec pomoże mi się pozbierać i z nowymi siłami próbować już inaczej na to wszystko patrzeć. Chciałabym być silna psychicznie. Ale na razie jestem na to zbyt krucha i wrażliwa...
Nastolatka
Intrygujący kolega
Zwróciłam w szkole uwagę na dziwnego chłopaka. Spodobał mi się, zaintrygował. Czasami robi wrażenie wulkanu energii, zaaferowany, załatwia coś, otoczony kolegami. Ale w inne dni naciąga kaptur, unika ludzi, trudno nawet dojrzeć jego twarz. Poznaliśmy się już, ale ja chciałabym pogłębić relację, on chyba niekoniecznie. Co mogłabym zrobić?
Licealistka
Bez reakcji
Widujemy się bardzo rzadko, gdy jest spotkanie naszych rodziców. On o 6 lat starszy, uroczy, przystojny, mądry, wesoły. Gdy mnie ostatnio widział, to żartował, że jestem coraz ładniejsza itd. No i zauroczyłam się, marzę o nim. Ale on ma dziewczynę, więc nie rozumiem, po co mi tak mówił i co z tym robić?
14-latka
Same przeciwności
Mam wspaniałą rodzinkę, kilku znajomych, ale czuję się samotna. Cały czas poświęcam na naukę, izoluję się od innych, bo nie lubię upijać się. Zaczyna mi też dokuczać zmęczenie i zdenerwowanie . Mam kompleksy na temat wyglądu. Chociaż angażuję się w życie parafii, to chyba słabną moje relacje z Bogiem, nie przeżyłam Wielkiego Tygodnia jak kiedyś...
Licealistka
Manipulacja
Córka naszej wychowawczyni chodzi do równoległej klasy. To całkiem miła dziewczyna. Zaprosiła mnie na urodziny. Koleżanki na mnie napadły, że będę wyśmiana, jeśli pójdę, że koledzy będą mi strasznie dokuczać, niszczyć. Nasza wychowawczyni nie jest lubiana, ale córka nie jest winna. Jeszcze jedna dziewczyna została zaproszona. Nie wiemy, co robić- pójść czy nie?
12 –latka
Delikatnie odmówić
Podobam się koledze. Lubię go, jest fajny, ale to jednak tylko kolega. Boję się, że spyta się mnie o chodzenie, a ja nie będę wiedziała jak mu powiedzieć że on mi się nie podoba. Nie chce proponować przyjaźni, bo wtedy on utknie w friendzonie. Nie mam pojęcia co zrobić. Z góry dziękuję za rade. Gimnazjalistka
Pycha anorektyczki
Ważyłam 45kg i trwałam wiernie przy swoich nawykach żywieniowych. Dobrze mi było z tym, że potrafiłam jeść mniej niż dotychczas i choć wtedy już zaczęłam rozumieć błąd takiego zachowania, to prawdą było, że dzięki rezygnacji z przyjemności jedzenia czułam się jakby wyzwolona od tych przyziemnych wartości. Dobrze mi z tym było. Czułam, że mam silną wolę - że jestem silna wewnętrznie, mam dyscyplinę itp. Teraz wiem, że to wszystko było złudne, bo choć ograniczenie w jedzeniu czyli post może być rzeczywiście dobry dla ducha, to tylko do czasu, gdy nie zaczyna być niebezpieczny dla zdrowia. U mnie to już rzeczywiście było niebezpieczne dla zdrowia, a ja nie zdawałam sobie z tego sprawy. Wszystko w moim życiu wtedy toczyło się według mych myśli....
Wokół balu
Przyjęłam zaproszenie kolegi na bal kończący gimnazjum. Dziewczyny głównie litują się nade mną, bo go nie lubią. Ja zaczęłam go unikać i za bardzo z nim nie rozmawiam. Aż tu podchodzi do mnie i się pyta: "Czy ja cię zapraszałem na bal?". Całkiem mnie zaskoczył tym pytaniem. Odpowiedziałam zdziwiona: "Noo, chyba tak". A on na to: "i co mi odpowiedziałaś?". Jejku, wkurzyłam się trochę, bo co on się tak głupio pyta? Nie wiadomo, o co mu chodzi, tylko mi w głowie miesza. A ja nie wiem, co odpowiedzieć. Odpowiedziałam coś w stylu: "Chyba tak", a on "chyba tak czy chyba nie?". Masakra, co to miało być? Może ma to związek z tym, że go zaczęłam unikać? Co mam teraz robić?
Gimnazjalistka
Między przyjaciółką i chłopakiem
Spodobał mi się pewien chłopak i zaczęliśmy ze sobą chodzić. Od tego czasu moja przyjaciółka zaczęła coraz częściej się na mnie obrażać i twierdzi, że ją zaniedbuje, bo cały czas jestem z chłopakiem, a ja dwoje się i troje, żeby nie zaniedbywać żadnego z nich. Na dodatek moja przyjaciółka wprost nienawidzi mojego chłopaka. Boję się, że będę musiała wybrać pomiędzy miłością a przyjaźnią. Z moją przyjaciółką przyjaźnimy się już od podstawówki. Zawsze byłyśmy jak papużki nierozłączki. Z moim chłopakiem znam się od pierwszej gimnazjum, chodzimy razem do klasy, a jesteśmy razem od 3 mies. Jest mi z nim dobrze, ale też nie chce tracić przyjaciółki. On stara się z nią zakolegować, ale ona odrzuca jego wszelkie starania. Z innymi przyjaciółkami nie mam takch kłopotów
Rozdarta 15-latka
