wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1162 | WYNIKÓW
Wejdź na szczyt
Nie mam na nic ochoty, często i długo płacze, kłócę się jeszcze z rodzicami itd. Uświadomiłam sobie, że większość moich znajomych ma przyjaciół i kumpli, którym może się zwierzyć, pójść z nimi na imprezę, nocować w ich domu, po prostu dobrze się bawić. Dwie nieudane przyjaźnie jakoś się na mnie "odbiły". Czasami jestem w sobie zamknięta, nie umiem się otworzyć przed ludźmi, stresuje się, boje się, że ktoś znowu mnie zrani, wystawi, zostawi. Nie mam żadnego kumpla, z którym mogłabym gdzieś wyjść, porozmawiać. Przecież wcale nie musi mi sie podobać ani ja jemu.
Licealistka,
Same problemy
W podstawówce byłam całkiem samotna, uznawana za dziwaczkę. W gimnazjum znalazłam dobrą koleżankę, potem dołączyła kolejna. Z biegiem czasu wszystko zaczęło się burzyć. One mnie chyba w ogóle nie słuchają, albo słyszą to, co chcą usłyszeć. Niby spędzamy razem czas, ale nie są mi bliskie. Na ostatnim spacerze tak mnie zdenerwowały, że odeszłam bez pożegnania. Nie dogaduję się również z mamą. Czuję się ograniczana przez nią, mam wrażenie że mnie nie słucha. Ciągle się kłócimy. Do tego jedna z przyjaciółek ma już chłopaka, druga kilku adoratorów, a ja?
15-latka
