wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 8584 | WYNIKÓW
Czy ja z tego wyrosnę?
Cokolwiek bym robiła, z kimkolwiek się spotykała, już nic nie daje mi takiej radości, jak kiedyś. Cały czas czuję, że do szczęścia po prostu czegoś mi brakuje. Mam pełną, kochającą się rodzinę, jestem zdrowa, oceny też niczego sobie. Wiem, powinnam doceniać, powinnam się cieszyć. Bo wszystko właściwie w porządku. Wszystko prócz stanu psychicznego. Znajomi palą zioło, a smutki zapijają tanim winem. A ja nie potrafię, jakoś po prostu wolę cierpieć, niż się czymś odurzać i udawać, że wszystko OK. Są chwile, w których czuję się szczęśliwa. Ale jedna taka chwila na
kilkadziesiąt złych chwil, to jak kropla na oceanie. Chciałabym wierzyć, że to wina hormonów, że ja z tego wyrosnę. Ale czy na pewno? Niech mi Pani pomoże.
15-latka
Zmiana obiektu starań
W równoległej klasie mam kolegę, który się mną interesuje. Mówił mi to wiele razy, ale ja wolę zostać na etapie koleżeństwa, bo uważam, że jesteśmy jeszcze za młodzi na związek. Dobrze się dogadujemy, czasem pozwalam mu się przytulić, tak po koleżeńsku. Dowiedziałam się, że jemu podoba się ktoś inny. Dwa dni temu wysyłał mi serduszka i inne takie, a tu nagle dowiaduję się, że byłam dla niego tylko zabezpieczeniem, gdyby mu nie wyszło z tą dziewczyną. Bardziej boli mnie to, że mnie okłamywał, niż to, że interesuje się kimś innym. Tak szczerze to myślałam, że może kiedyś się nam uda, ale teraz nie mam pojęcia co zrobić: czy powinnam urwać z nim kontakt, czy może udawać, że nic się nie stało?
14-latka
Już nie mamy kontaktu
Poznałam go już 4 lata temu i do teraz od jestem w nim zakochana i to mocno. Jest 2 lata starszy ode mnie i teraz chodzi do 2 gimnazjum. Wydawało mi się, że to mi przejdzie, ale nic z tego. Tymczasem on zmienił szkołę, zrezygnował z harcerstwa i od roku go nie widziałam. Cały czas o nim myślę. Kiedyś wydawało mi się, że on tez jest w mnie zakochany.
Szóstoklasistka
