wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 8062 | WYNIKÓW
Jak być sobą?
Co mam robić, żeby być prawdziwą, być sobą-szczególnie w szkole. Problem jest w tym, że ja sama chyba nie do końca wiem, kim jestem, jaka chcę być. Z jednej strony czasem jestem nieśmiała, a z drugiej odważna. Chcę być towarzyska, ale łatwiej mi się otworzyć w gronie dobrych znajomych, przyjaciół. Nie lubię jak ktoś mi mówi, że jestem spokojna, poukładana, porządna, uczciwa, czysta, bo w ustach rówieśników i kolegów to brzmi tak prawie kpiąco. Nie chcę na siłą udawać. Staram się być miła, koleżeńska, no i później staję się taką klasową "ratowniczką" od wszystkiego. Nie do końca mi to pasuje. Jak być radosną, ale nie taką "zawsze do usług"? Ostatnio usłyszałam z ust jednego kolegi, że jestem od niego mądrzejsza. Może chodziło mu o to jak się uczę, ale na pewno mówił to poważnie i szczerze, nie wiedziałam jak zareagować na takie stwierdzenie. To było nawet miłe. Tylko, że wtedy sobie uświadomiłam, że może koledzy się mnie boją? Że jestem dla nich "za mądra", mam swoje zasady(typu nie ściągam i nie daję ściągać na sprawdzianie). Mama zwróciła mi kiedyś uwagę, że mogę
być dla moich rówieśników taki "ukłuciem" w sumienie. Czasem zdarzy mi się powiedzieć coś niemiłego, uszczypliwego, jakiś taki hmmm..."hejt" no i wtedy się zaczyna-...ja cię nie poznaję itp. Nawet "zyskałam" sobie opinię, że mam ostry język. Zdaję sobie z tego sprawę i nad tym pracuję. Ale czy właśnie takie wady mam "ukrywać" przed klasą? Czuję się momentami uwikłana, skrępowana, nie wiem czy się odezwać. Boję się o swoją pozycję, bezpieczeństwo? Nie wiem. Wiem, że chcę być sobą. Czy może mi Pani jakoś pomóc
Gimnazjalistka klasa III
Pan Bóg na wzmocnienie
Gnębi mnie wewnętrzna pustka . Wystarczy chwila samotności, a ja już jestem myślami gdzie indziej. Zauważyłam też teraz albo tylko mi się wydaje, że łapię bardzo dużo kontaktów wzrokowych z męską częścią mojej szkoły. Tak jakby teraz zwracam na to większą
uwagę. W sumie może to nie jest nic dziwnego, ale z drugiej strony tak. Szczerze to chyba teraz się troszkę pogubiłam. Mimo wszytko każdy dzień rozpoczynam słowami "Jezu ufam Tobie", a kiedy jest naprawdę źle to mówię "Mogę wszystko w Chrystusie, który mnie umacnia." Niby tylko kilka słów, a po wypowiedzeniu ich czuję się pewniej.
Gimnazjalistka
Wolontariat
Od roku koleguję się z przesympatyczną dziewczyną „proliferką”. Ona "zaraziła" mnie miłością do życia. Kiedyś nie zdawałam sobie czym jest aborcja, wiedziałam tylko, że to złe od rodziców i w zasadzie nigdy się tym ni interesowałam. Ona uświadomiła mi wiele spraw. Przez jakiś czas działałam w młodych pro life w mojej parafii. Te spotkania dały mi dużo do myślenia i zmieniły mój podgląd na świat. Czuję, jak Duch Święty pcha mnie i daje odwagę i chęć do zmieniania świata. Ale wiem, że muszę zacząć od samej siebie. A w wolontariacie będę w tym roku działała….
Gimnazjalistka
Niedźwiedzia przysługa
Jest u nas pewien bardzo miły i dobry ministrant. Spoglądaliśmy na siebie z uśmiechem, ale nic więcej. Kiedyś bardzo dobrze się o nim, o jego wyglądzie i zachowaniu wyraziłam. No i koleżanka powiedziała mu, że ja się w nim zauroczyłam. A to nieprawda, ja bym się z nim chętnie zaprzyjaźniła, nie chcę żadnego chodzenia. Ale on wziął jej słowa na poważnie i zapytał o chodzenie. Ja nie chcę. Co mam zrobić?
13-latka
Na wesoło
On jest po prostu ideałem. Wszystkie dziewczyny na niego lecą. Tak się złożyło, że na większości lekcji siedzi blisko mnie i zawsze ze sobą rozmawiamy. Niedawno zaczęłam myśleć o nim inaczej niż o innych chłopcach. Chciałabym go lepiej poznać, ale boję się, że on się zorientuje i mnie wyśmieje. Chciałabym się też dowiedzieć, czy on się też mną interesuje. Tylko jak? On lubi żartować i łatwo zamienia wszystko w żart, więc często trudno się zorientować, czy w danym momencie żartuje czy nie. Zauroczyłam się.
Nastolatka
Trudna sprawa
W piątej i szóstej klasie ciągle chodziłem z różnymi dziewczynami. W tej chwili absolutnie nie złożyłbym takiej propozycji nawet najmilszej dziewczynie. Bo mam sporo planów i wiem, że propozycja chodzenia to raczej zabawa niż dojrzała decyzja. Chcę to jakoś wyjaśnić dziewczynie, która w znaczący sposób mi się przygląda, czuję, że czegoś ode mnie oczekuje.
14-latek
Pokonać stres
Występowałam już sporo razy przed publicznością, a mimo to zawsze się stresuję. Nauczyciele czasami biorą mnie do zaśpiewania piosenki, jak jest jakiś występ. Bardzo lubię śpiewać i występować przed publicznością, ale się zawsze stresuję, chociaż tego nie chcę. Teraz pani zaproponowała mi żebym zaśpiewała solo (ja zwrotki, reszta refren). Nie chcę zepsuć tego przez stres, bo to duża uroczystość szkolna.
Gimnazjalistka
