wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2297 | WYNIKÓW
Uprzedzenie do Internetu
Moi rodzice bez przerwy próbują mi udowodnić, że Internet to zło. Wmawiają mi, że jestem uzależniony. Owszem, czasem dłużej siedzę w sieci, ale potrafię bez oporu z tego zrezygnować. Wykonuję ich polecenia: zmywam, sprzątam, wynoszę śmieci, ostatnio zrobiłem obiad. Jeśli zaczynam im tłumaczyć, że Internet ma też swoje dobre strony, śmieją się i nawet nie zwracają na to uwagi. Cokolwiek stanie się złego, winę zrzucają na Internet. Już nie wiem, jak na nich wpłynąć.
Gimnazjalista
Tylko mój scenariusz
Każdy jego uśmiech, każde spojrzenie to już dla mnie milion myśli, z którymi nie jestem w stanie sobie poradzić. Planuję szczegółowo swoją przyszłość ( wiadomo z kim ), a nie umiem odnaleźć się w teraźniejszości. Czuję się jak potrawa bez przypraw - nijaka, bezwartościowa. Na nim już mi praktycznie nie zależy. Nie zależy mi na niczym... płaczę w poduszkę, bo mam wrażenie , że Pan Bóg nie chce ze mną rozmawiać, i , jak na razie, to jest moje największe zmartwienie
Nastolatka
Gdy jest już mało czasu
Stan zdrowia jednej prababci jest bardzo ciężki, straciła pamięć, kontakt z nami. Boję się, że nie pożyje długo. Mam ogromne wyrzuty sumienia za gesty, które mogłam zrobić, a których unikałam. Żałuję wielu rzeczy, ale pamiętam także o pozytywach. Chciałabym spytać, w jaki sposób mogę pielęgnować relacje z moimi prababciami, bo mam aż dwie, a z jedną mieszkam. Gryzło mnie to od dawna, lecz chyba muszę uczyć się ma błędach. Jak wykorzystać czas, nim będzie za późno?
Nastolatka
Jeden obiekt westchnień
Ja i moja najlepsza koleżanka zakochałyśmy się w tym samym chłopaku. Boimy się, że przez to się tylko pokłócimy. A ja nie jestem w stanie się w nim odkochać. On poprosił ją o chodzenie, lecz odmówiła. Powiedziała, że jest za młoda. Lecz i tak jest w nim zakochana. A on mnie tylko bardzo lubi, lecz ja... go kocham. Co zrobić, by poprosił mnie o chodzenie i jak to zrobić, by nie zranić uczuć koleżanki?
12-latka
Po spotkaniu z papieżem
Homilia papieża Franciszka bardzo na mnie wpłynęła. Uświadomiłam sobie, że historia o Zacheuszu dotyczy mnie. W jego osobie znalazłam lustrzane odbicie samej siebie. Ludzie pochopnie oceniali Zacheusza. Mimo tego, iż był grzesznikiem, zdołał docenić miłosierdzie Boże. Zmierzył się z przeszkodami, jak powiedział papież Franciszek. Jedną z przeszkód Zacheusza był lęk. I ja boję się o swój stan, o to, że zostanę wyśmiana. Tak samo ten celnik, bał się, że zostanie pośmiewiskiem.
Agnieszka Loranc, Bierna koło Żywca
Zło dobrem zwyciężyć
Jesteśmy bardzo zżytą klasą, jesteśmy jak rodzina. Od czerwca nasz kolega ma dziewczynę. Stwierdziliśmy, że związki w podstawówce są krótkie. Ale oni dalej są razem. Czy to nie za długo? Z początku traktowaliśmy ją jak obcą, ale chłopcy szybko się do niej przekonali. My nie bardzo. Wiem, że powinniśmy ją traktować jak rodzinę, ale nie potrafimy. Ta dziewczyna należy do klasy kłótliwej, gdzie używają wulgaryzmów. A kolega staje się chamski. Martwimy się bardzo o niego. Może stanie się taki jak oni?
12- latka.
Przejdźmy do historii...
Każdy stanie się kiedyś historią, czy tego chce, czy nie. I każdy zapisze w niej jakieś karty, oby takie, którymi można się chwalić. Mieszkali we Lwowie, w starym, pięknym polskim mieście. Mieli, jak Wy, po kilkanaście lat, niektórzy nawet mniej. Tak jak Wy chodzili do szkoły, mieli swoje zainteresowania, przyjaźnie, problemy, takie jak większość nastolatków. Wszystko się zmieniło 1 listopada 1918 r., gdy niespodziewanie i podstępnie Ukraińcy zajęli Lwów. Szok dla wszystkich. Przecież dotąd żyli tu w zgodzie, Polacy i Ukraińcy.
Jak przestać o tym myśleć?
Od dawna uważam na to, co jem i w jakich ilościach. Kiedyś co tydzień się ważyłam. Kalorie liczyłam tylko wtedy, kiedy zastanawiałam się, czy zjedzenie kolacji ujdzie dla mojej figury płazem. Ale od jakiegoś czasu wydaje mi się, że przesadzam. Ważę się codziennie, nawet kilka razy podczas dnia, mierzę się co dwa dni i liczę kalorie nawet kilka razy dziennie, zawyżając kaloryczność potraw, by na wszelki wypadek nie przekroczyć dziennego zapotrzebowania. Chcę przestać o tym myśleć, ale nie potrafię. Czy jestem w stanie sobie pomóc?
Piętnastolatka.
