wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5117 | WYNIKÓW
Uzależnienie od przyjaciółki
Mam tylko jedną przyjaciółkę. Spędzamy ze sobą mnóstwo czasu. Znamy się na wylot. O wszystkim sobie mówimy. Mamy mnóstwo wspólnych pasji. Uwielbiamy się ponad wszystko. Możemy cały dzień siedzieć z sobą i rozmawiać albo milczeć. Wiele razy ratowałyśmy się z różnych trudnych sytuacji. Kiedy jej nie ma, nie jestem w stanie się skupić, nic mi nie wychodzi, bardzo mi smutno i tęsknię za nią. Aż do tego stopnia że nie radzę sobie z tym. Piszę do niej listy, ale to też pomaga tylko częściowo. Już próbowałam znaleźć też kogoś innego, kto mógłby zapełnić puste miejsce. Nie ma takiej osoby. Zwyczajnie nie istnieje. Co zrobić z tą pustką?
Gimnazjalistka
Jaka jestem?
Poszłam do szkoły rok wcześniej i byłam nazywana karzełkiem, ubierałam się inaczej, byłam nieco zbyt pewna siebie. Potem zapragnęłam się dostosować, żeby nikt nie mógł już mówić, że jestem niedojrzała,
chciałam być urocza i dziewczęca. Jednak "doroślejąc" straciłam radość z dzieciństwa, stając się
popularna straciłam prawdziwych przyjaciół, a ubierając się jak wszyscy zgubiłam własny styl. Chcę to przerwać. Być znowu tą nieco szaloną i szczerą do bólu dziewczynką z dawnych lat. A później stwierdzam, że
jednak nie chcę tego kończyć.
Gimnazjalistka
Przejdźmy do historii...
Każdy stanie się kiedyś historią, czy tego chce, czy nie. I każdy zapisze w niej jakieś karty, oby takie, którymi można się chwalić. Mieszkali we Lwowie, w starym, pięknym polskim mieście. Mieli, jak Wy, po kilkanaście lat, niektórzy nawet mniej. Tak jak Wy chodzili do szkoły, mieli swoje zainteresowania, przyjaźnie, problemy, takie jak większość nastolatków. Wszystko się zmieniło 1 listopada 1918 r., gdy niespodziewanie i podstępnie Ukraińcy zajęli Lwów. Szok dla wszystkich. Przecież dotąd żyli tu w zgodzie, Polacy i Ukraińcy.
Pierwsza porażka
Wiem że mam już 17 lat i nie powinienem się takimi rzeczami przejmować, ale dostałem jedynkę z klasówki z matematyki (właściwie to moja pierwsza jedynka w życiu). Nie było mnie teraz kilka dni w szkole (z powodu choroby) i zwyczajnie boję się wrócić. Co powie nauczycielka? Na półrocze jako jedyny z klasy miałem 6, a teraz jakoś zestresowałem się, zablokowałem i ledwie 31%. I ten wymowny komentarz nauczycielki na pracy ,, co się stało?". Nie mogę teraz przestać o tym myśleć. Proszę o pomoc.
Licealista
