wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1615 | WYNIKÓW
Nie dorósł
Spodobał mi się chłopak- rówieśnik- z mojej szkoły. Spotkaliśmy się kilka razy, powiedziałam mu, co czuję, on też powiedział, że mu się podobam. Nagle dowiedziałam się, że on ma dziewczynę, a mi nawet nic nie powiedział, nie wyjaśnił. Siostra mi mówi, bym go wyrzuciła z serca, bo nie jest mnie wart. Ale jakoś nie potrafię.
Gimnazjalistka. kl. III
Męczący kolega
W klasie jest chłopak, który wszystkim dokucza, kłamie, nigdy nie ma książek czy zeszytów, zadań brak, a gdy rozrabia na lekcji i jakiś nauczyciel go upomni zaraz mówi że on już nie będzie, że to się nie powtórzy, jednak prawda jest inna. Trwa to 5 lat, od zerówki, jednak interwencje rodziców nie pomogły, pani wychowawczyni
też. Strasznie mnie denerwuje, nie raz chciałam go rozszarpać na strzępy, lub sprać. Jestem przewodniczącą klasy, chcę coś zrobić. Temat wyszedł na polskim i pani była zdziwiona, że mamy taki problem.
5- klasistka
Sprytne zagranie
W alejkach spotkałyśmy Agę, koleżankę z klasy. Uśmiechnęła się krzywo, na mnie nawet nie spojrzała, ale ruszyła z nami i tak głupio gadała, że miałam ochotę kłapnąć ją zębami. „ Czy wyście już kompletnie zdziecinniały, by w czasie wakacji wygłupiać się z maluchami? Wszyscy staruszkowie w dzielnicy zachwycają się wami, że już się tego słuchać nie da. My, normalne nastolatki, przez was nie mamy życia! Siedzę od rana przed monitorem, a babcia każe iść do was. Kiedy kończycie z waszymi głupotami?”
Widowisko pod szkołą
Czyż to nie sympatyczne, że wszyscy uczniowie i garstka przedszkolaków od razu się śmieją, komentują, oczywiście stoją i za nic nie chcą ruszyć, dopóki Pan lub Pani Koki nie zrobią z nami porządku? Przecież to takie ważne, by pożegnać rodziców z uśmiechem, w dobrym humorze. Od razu dzień jest lepszy. Dlatego obmyślamy z Koką różne poranne przedstawienia, by dostarczyć naszym widzom różnorodnej rozrywki.
Aby radośnie zacząć dzień
Witamy się serdecznie, zawijamy smycze, dorośli się denerwują, rozplątują, a my specjalnie zawijamy je jeszcze bardziej. Taka poranna zabawa, której oczekują od nas dzieci, bo robimy widowisko. Czyż to nie sympatyczne, że wszyscy uczniowie i garstka przedszkolaków od razu się śmieją, komentują, oczywiście stoją i za nic nie chcą ruszyć, dopóki Pan lub Pani Koki nie zrobią z nami porządku? Przecież to takie ważne, by pożegnać rodziców z uśmiechem, w dobrym humorze.
