wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1027 | WYNIKÓW
Wahania
Słuchałam rekolekcji o powołaniu. Uspokoiły mnie. Ale potem wysłuchałam świadectwa pewnego księdza . Mówił, że od zawsze czuł powołanie do bycia osobą konsekrowana, tylko na wiele sposobów próbował to zagłuszyć i wmówić sobie, że to nieprawda. Tutaj właśnie zaczynam się martwić. Od zawsze czuję, że powinnam być siostra zakonną i boję się, że w moim przypadku jest tak samo. Chcę działać zgodnie z wolą Boga. Wiem, że wtedy będę szczęśliwa. Mimo to jednak boję się i nie chcę , żeby moim powołaniem było bycie osobą konsekrowana. Moje myśli mnie rozrywają. Nie wiem, co mnie czeka. Nie umiem nie myśleć i nie czekać na chłopaka, a z drugiej strony nie chcę tego robić. Wiem, że Bóg nie chce nic na siłę i chce mojego dobra. Wiem, że moje odczucia, to nie jest dowód, że Bóg ma taki plan. Ja nic nie wiem.
Zagubiona Gimnazjalistka
Wartościowy kolega
Podoba mi się kolega z klasy. Znam go parę lat. Jest mądry i widać że jest w moim typie. Ale chyba podoba mu się inna koleżanka. Nie jest jego dziewczyną, ale się lubią. Ja wiem, że gdyby mnie lepiej poznał, moglibyśmy się zaprzyjaźnić. Ja nie jestem raczej z tych śmiałych osób. Boję się zaproponować nawet wyjazd na rowery. Niedługo jedziemy na wycieczkę parodniową. Co mam zrobić?
13-latka
Złe myśli
Często myślę o złych rzeczach, gadam z kolegami o tematach, które nie powinny nas interesować, lub oglądam filmiki nie przeznaczone dla mnie. Proszę Boga o pomoc i wierzę, że ją otrzymam, ale nasuwa mi się pytanie "kiedy ?". Nie wiem już, co robić, nie wiem, jak uchronić się przed tymi myślami. Czasami wyparowują z mojej głowy i dziękuję Bogu, że jestem od nich wolny, ale one wracają szybciej niż się spodziewam, a wraz z nimi dziwne zachowania, żarty, tematy "debat" z kolegami . Czy ja po prostu jestem zły ? A może demon się na mnie uwziął ? Ile jeszcze mam czekać ?
Zmartwiony
Utrata przyjaciółki
Miałem przyjaciółkę. Znaliśmy się od przedszkola i zawsze rozmawialiśmy ze sobą o wszystkim. Teraz, gdy jesteśmy w 6 klasie wszystko się zmieniło, woli rozmawiać z innymi kolegami i koleżankami. Jest mi z tego powodu bardzo przykro, bo wydawało mi się, że to będzie prawdziwa przyjaźń. Nie umiem już wytrzymać z myślą, że straciłem tak bliską mi osobę.
Opuszczony
Najnowsze w serwisie
- Zamek dla dzieci
- 80 lat temu ruszyli polscy spadochroniarze
- Kiedy Maryja nie rozumiała Jezusa?
- Most św. Jana zniszczony
- Nie ma lekcji
- Pan Jezus cały czas jest blisko nas
- Sytuacja meteo się uspokaja, ale jest wciąż niebezpiecznie
- Życzę wam dobrego startu w nowy tydzień
- Belka i drzazga
- U Polski bram trzymamy straż
Najpopularniejsze
- Sytuacja meteo się uspokaja, ale jest wciąż niebezpiecznie
- 80 lat temu ruszyli polscy spadochroniarze
- Most św. Jana zniszczony
- Życzę wam dobrego startu w nowy tydzień
- Pan Jezus cały czas jest blisko nas
- Kiedy Maryja nie rozumiała Jezusa?
- Nie ma lekcji
- Zamek dla dzieci
- Już jest!
- Powakacyjna pielgrzymka ministrantów
