wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5103 | WYNIKÓW
Odejście przyjaciółki
Byłyśmy tyle lat przyjaciółkami. Niestety, w tym roku odsuwa się ode mnie, bo polubiła się z pewną siebie dziewczyną, która już pije czasami piwo, nie bardzo chodzi do kościoła. Ciągle przebywają razem, unikają mnie. Nie mam co z sobą zrobić w szkole, potem siedzę w domu i płaczę, a one wesoło spędzają czas.
13-latka
Za spokojny?
Jestem spokojny i tym bardzo różnię się od rówieśników, chłopaków nerwowych, ruchliwych i hałaśliwych. Z rodziną sporo się śmieję, dobrze czuję się w domu. W szkole nieco gorzej, bo nie mam tych gadżetów co koledzy, którzy tylko na ten temat rozmawiają Nauczyciele ciągle podkreślają, że jestem za spokojny, ale ja po prostu taki jestem.
Szóstoklasista
Czas to zmienić
Mam pewną koleżankę, która uważa, że jesteśmy przyjaciółkami. Ale ja tak nie uważam. Gdy w szkole lub na podwórku są inne dziewczyny, ona traktuje mnie jak powietrze. Uważa, że moim obowiązkiem jest dawanie jej moich zeszytów, z których bezczelnie ściąga. Traktuje mnie z wyższością i pogardą. Moim zdaniem nie jesteśmy wcale przyjaciółkami.
12-latka
Siebie zmień
Trudno się dogadać z rodzicami, którzy mają tyle pretensji o drobiazgi ze sprzątaniem i tego typu obowiązkami na czele. Tracę z nimi kontakt, uciekam do swego pokoju, o co też mają pretensje. Oni mają swoje problemy finansowe i zawodowe, ja męczę się w szkole, nie rozmawiamy, nie rozumiemy się . Pojęcia nie mam, jak ich zmienić.
16-latek
Serdeczność i uroda nie wystarczają
Mama twierdzi, że jestem ładna i zgrabna. Ale fakty są takie, że dotąd żaden chłopak nie zwrócił na mnie uwagi. A inne koleżanki mają za sobą tyle zauroczeń. Nie wiem, co robię źle. Bardzo się staram być pomocna, serdeczna, ale nawet z koleżankami mam problemy. Brakuje mi przyjaciółki, a jestem już w trzeciej z kolei szkole.
Gimnazjalistka, kl. III
Obrażone o chorobę
Gdy zachorowałam i nie było mnie w szkole przez tydzień, moje koleżanki razem ze mną miały robić przedstawienie. Na wiele prób nie mogłam przyjść, ponieważ miałam wysoką temperaturę. Gdy przyszłam do szkoły dowiedziałam się, że jestem wyrzucona z teatrzyku, wcześniej chodziły z dala ode mnie, podczas rozmów mnie lekceważyły. Po pewnym czasie dowiedziałam się
przypadkiem od innej koleżanki, że są na mnie złe. Spytałam tą przyjaciółkę, która zawsze sieje zamęt, dlaczego są na mnie obrażone. Ona powiedziała, że wcale nie jest zła, więc jej wszystko powiedziałam. Od tego czasu się nie odzywamy, ale to ze mnie zrobiły „tą złą”. Są na mnie obrażone za to, że nie przyszłam na próbę i mam je przeprosić (gdy zgubiły mój dzienniczek to one sama mnie nie przeprosiły).
Szóstoklasistka
Denerwujący nauczyciel
W szkole muzycznej do szału doprowadza mnie starszy już nauczyciel. Wyraża się tak górnolotnie, jak nikt już dzisiaj nie mówi. Coś mnie korci i jestem niegrzeczna, wygłupiam się, przeszkadzam, zachowuję się skandalicznie. Najbardziej nie mogę patrzeć na jego tłustą sylwetkę i coraz bardziej przeszkadzam. Wstyd mi, ale nie potrafię się poprawić.
Gimnazjalistka
Jak ogarnąć to wszystko?
Coraz więcej zadają, trochę nie mogę się skupić na nauce, nie wiem, jak zorganizować czas i siły na wszystko, zwłaszcza siły. Gdy wracam ze szkoły, najchętniej bym poszła spać, a przecież nie chodzę późno spać. Często czuję się niewyspana. Drugie pytanie: jak radzić sobie z takim problem, że wszystkim sie przejmuję?
Licealistka
Najpopularniejsze
- A co ja z tego będę miał?
- Ministranci ze Starej Wsi
- Bóg zaprasza na ucztę
- Zgrana Stara Wieś
- Roraty z "Małym Gościem"
- Słowa i rysunki
- Patron chodzi zawsze ze mną. Tam gdzie ja, tam on. Przez życie do Życia
- Jak trzymane w ręku mydło
- Chciałabym, żeby mój syn miał takiego katechetę
- Mamita, czyli mamusia
