wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2161 | WYNIKÓW
Jak ogarnąć wszystko?
Jestem leniwy i nie umiem wszystkiego ogarnąć. Rodzice i siostra tego nie lubią, bo im się podoba czystość dokoła. Mi też, ale nie umiem sobie z tym poradzić. Czuję się przez to taki nieszanowany i myślę, że nic ze mnie nie będzie. Nie wiem jak z tym walczyć. Może ma Pani jakieś sposoby lub rady na tego ,,lenia" we mnie?
Leniuch
Co o mnie myśli?
Od czwartej klasy kocham się w moim przyjacielu. Jakiś czas temu dowiedział się o tym i było mi wstyd. Teraz na każdej przerwie on podchodzi do mnie z zamiarem powiedzenia mi czegoś ważnego. Niestety, za każdym razem nie wypowiada ani słowa. Jest mądry. Bardzo mi na nim zależy. Chciałam bym się dowiedzieć, co chce mi powiedzieć. I czy odwzajemnia moje uczucie. Chcę się go o to zapytać, ale nie mam odwagi. Boje się, że wszyscy będą się śmiać.
Szóstoklasistka
Ani kłoda, ani przeszkoda
Nie ma miejsca dla mnie, jestem tylko kłodą. Przeszkodą. Wstaję rano. Jazda do szkoły. Powrót. Obiad. Komputer. Spędzam przy nim całe godziny do 22:00. Potem pies i spać. I tak cały czas. Odczuwam brak jakiegokolwiek zainteresowania moimi sprawami ze strony mamy. No i po raz kolejny doszło między nami do awantury. Jakie to dziwne, że przed samym Bożym Narodzeniem.
16-latek
Poznać i polubić
Na początku wakacji cieszyło mnie to, że idę do liceum, że poznam nowe osoby. Gdy dowiedziałam się o spotkaniu jeszcze przed rozpoczęciem roku szkolnego, byłam zachwycona tym pomysłem, ale nie poszłam, brakowało mi odwagi. Jednak teraz, gdy pomyślę, że mam kogoś poznać, straciłam na to ochotę. Nie mam w sobie już tej wiary, że ktoś mnie polubi, że ja kogoś polubię, że będę w stanie jakoś to okazać. Zawsze mam z tym problem. Już łatwiej mi dać komuś do zrozumienia, że za nim nie przepadam. Przyjaciółka uważa, że się izoluję, robię wrażenie wyniosłej. Chcę się otworzyć na ludzi, być chętna do poznawania ich, ale nie mam pojęcia jak.
Licealistka
Rozwiązany problem
Niestety, gdy rodzina pełna radości wychodzi z mieszkania i ja muszę w nim tkwić, to mam ochotę siedzieć przy drzwiach i płakać. Przecież tak ich kocham, tak ich chronię, to dlaczego nie mogę być zawsze w nimi? W piątek smutek ogarnął Zosię. Szukała czegoś w łazience, cicho zwierzała się siostrze, a wreszcie skuliła się i w płacz. Natychmiast pojawiłem się w łazience, gotowy do pomocy.
