wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1122 | WYNIKÓW
Kiedy będą lampiony?
Nie dało się jednak za bardzo rozmawiać, gdyż trzylatka nieustannie się wtrącała, zadawała wiele pytań, a gdy pojęła, o co chodzi, to stwierdziła krótko, że ona też potrzebuje lampion, że też będzie chodziła na roraty. Wreszcie brat jej przypomniał, że ma uzupełnić ćwiczenia, z czego Zuzia jest dumna. Teraz i ona ma zadania. Mama siada obok niej, czyta polecenia, hamuje zapał córki, która zamaszystym ruchem koloruje rysunki.
Trudne święto
Niestety, wczorajsze święto to chyba najtrudniejszy czas dla psów, bo oznacza wielką samotność w domu. Tylko słyszę o tym, jakie tłumy odwiedzają cmentarze, ile znajomych i krewnych spotkali, ile zniczy zapalali. Akurat ogień mnie nie interesuje i raczej zakazałbym dziewczynkom trzymanie zapalarek lub zapałek.
Marsz do szkoły
Dzisiaj nasza pierwszoklasistka zostanie oficjalnie przyjęta do grona uczniów. Będzie pasowanie, chociaż powiem Wam po cichu, że nie wiem, co to słowo znaczy. Tradycja szkoły nakazuje, by drugoklasiści przygotowywali program artystyczny. W związku z tym starsza siostra dzisiaj będzie występować. Dlatego na widowni zbierze się cała rodzinka. W mieszkaniu trwało zamieszanie, bo obie dziewczynki ustalały fryzury, dobierały spinki, gumki, pchały się do lustra.
Zasady są ważne
Kilka ulic dalej mieszkają kuzyn i kuzynka moich dziewczynek. Posiadają psa, Kokę. Sam nie wiem, czy ją lubię, czy mnie raczej denerwuje. Byłem szczeniakiem, gdy podczas urodzin Kuby ujrzałem to maleństwo mieszczące się w ludzkiej dłoni. Ale chociaż tak małe, to żywe jak iskra i jeszcze bardziej ruchliwe. Rzuciła się na mnie z warczeniem, piskiem i szczekaniem.
Koleżanki bywają różne
Mam taką koleżankę z klasy, która jest moim przeciwieństwem. Ja lubię czytać i siedzieć w domu, a ją nudzą książki, jest w ciągłym ruchu. Ja ubieram się skromnie i nie lubię się malować, ona przeciwnie. Ona ma sporo pieniędzy, ja nie bardzo. Ale jesteśmy rówieśniczkami z jednej wsi, nie mieszkamy daleko od siebie. Ona dzwoni, namawia, by pojechać do mista czy nad wodę, jest w porządku. Czasem się zastanawiam, czy to odpowiednia koleżanka.
Licealistka
Niepotrzebne kłótnie?
Po raz kolejny doszło do awantury z młodszą siostrą. Strasznie mi dokuczała, prowokowała, ale byłam cierpliwa. Ustępowałam, proponowałam różne atrakcje, chociaż wcale nie sprawiały mi przyjemności. W końcu zaczęłam krzyczeć, ona też, ale awantura została zażegnana, przeprosiłam ją, chociaż nie wyglądała, że to jej wystarcza. Bardzo mi głupio, że straciłam panowanie nad sobą. Nie chcę się kłócić, rodzice tego nie znoszą.
12-latka
Pożegnalny spacer
Wstali też rodzice i zaczyna się niespieszna poranna krzątanina. Co chwilę ktoś staje zamyślony, spogląda w las, w niebo, jakby chciał zatrzymać te widoki w głowie. Podczas śniadania Pani się zwierza, że przed bardzo wielu laty przyjechali w tę okolicę na rowerach. Wypożyczyli kajaki i ruszyli na poszukiwanie dobrego miejsca do biwakowania. Gdy wpłynęli na Płęsno, byli pewni, że to jest ich miejsce
Nocne psikusy
Powoli wyciszały się ostatnie rozmowy, wszyscy wsłuchiwali się w odgłosy płynące z lasu i znad jeziora. Zrobiliśmy z Agarem pierwszy obchód, wsłuchaliśmy się w równe oddechy naszych dzieci. Ale co to? Potrącona gałązka, podejrzany szmer. No tak, nasi panowie zaczynają akcję. Już jesteśmy przy nich, a oni nakazują ciszę. Mogą na nas liczyć. Delikatnie chwytają śpiwór ze śpiącym Filipem i przesuwają poza krąg, do przygotowanego wcześniej w tajemnicy miejsca otoczonego przez paprocie. W kilka minut układają tam pozostałych chłopaków. Ramon i Agar kładą się natychmiast obok. A ojcowie na gałęziach rozkładają kąpielówki, zostawiają też jakieś tajemnicze kartki. Że to Leszyj, duch lasu przeniósł chłopaków i szykuje kolejne psikusy.
