• Kogo powinienem przeprosić? Do kogo pierwszy wyciągnąć rękę.
•  Co muszę wyrzucić z głowy, z serca (złość, niechęć, złe myśli), by szczerze przebaczyć koleżance, która mnie obraziła, czy koledze, który mnie wyśmiał przed innymi?

– Pierwsza rzecz, to trzeba powiedzieć, że Pan Bóg już prze-ba-czył. W czasie przeszłym. Pan Bóg przebaczył wtedy, gdy Jezus umarł na krzyżu. Przyjął na siebie karę za nasze grzechy i od tamtego czasu czeka na każdego miłosierdzie, przebaczenie. Problem tylko w tym, czy człowiek je przyjmie, bo lekarstwo w szufladzie jeszcze nikomu nie pomogło. Trzeba je zażyć i to tak, jak mówi lekarz: czopki nie do buzi, pastylki nie domięśniowo, a zastrzyków się nie pije, tylko robi iniekcje.
Podobnie jest z przebaczeniem. Boże Miłosierdzie czeka. A jeśli ktoś go nie przyjmuje, to nie znaczy, że go nie ma. Stoi pralka w domu, jest proszek, woda, ale jeśli ktoś nie zacznie prać, to umrze w brudzie.

MGN 05/2010 DODANE 31.03.2010 AKTUALIZACJA 19.02.2012

Zapłacone długi

O ruchach Pana Boga i bezruchu człowieka rozmowa z ojcem Stanisławem Jaroszem, paulinem, przeorem klasztoru i proboszczem we Włodawie