wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1248 | WYNIKÓW
Chora klasa
Gdy zepsuł się mój ulubiony zegarek, mama kupiła mi nowy, bardzo ładny, ale oczywiście podróbka. Rodziców nie było stać na oryginał (ale nie że nie stać na podstawowe rzeczy! Po prostu chodzi nam o drogie zachcianki). Nowy zegarek jest super. Gdy tylko w szkole wyszło na jaw, że to podróbka, pojawiły się złośliwe komentarze typu: "wieśniara, może ty jesteś podróbą?", "a chleb skąd macie?", "haha, czyli wyszło że jesteś biedna". Smutno mi, że klasa nie rozumie, że nie tylko oni mają kasę i żyją na luksusie... Gdy zdejmowałam zegarek na WF, wszyscy go oglądali i robili zdjęcia. Wzięłam zegarek i poszłam do toalety na całą przerwę. Dlaczego oni są tacy?!?!?! Ludzie, dlaczego?!?!?!
6-klasistka
Spełniać marzenia
Byłam na drugim roku studiów, nic mi wtedy nie szło, byłam załamana i chciałam zrezygnować. Pani poradziła mi, by kontynuować studia, bo po anglistyce można naprawdę wiele zrobić. Te słowa utkwiły mi w pamięci, chociaż później było jeszcze gorzej. Zaliczyłam semestr, ale w następnym miałam poprawki ze wszystkiego. Czułam się po prostu fatalnie, no bo kto ma poprawki ze wszystkiego? U nas na roku nikt, tylko ja.
Odpuść
5 lat temu zakochałam się - ministrant, rok starszy, inteligentny, zabawny, co prawda nieco specyficzny ale jako 9 - latka nie widziałam jego wad, zresztą do niedawna wciąż tak było. Ostatnio dostrzegam jego wady. Nachodzą mnie wątpliwości, czy to uczucie po prostu nie gaśnie. A ja się boję. Mam okropny mętlik w głowie. On jest obojętny. Dołączyłam do wspólnoty, w której on jest od lat i mam wrażenie, że on jest z tego niezadowolony. Zachowuje się w stosunku do mnie inaczej niż do każdej innej osoby, trzyma dystans, nie zachowuje się normalnie. Tylko w kościele spogląda na mnie. Chciałabym normalnej, koleżeńskiej choćby relacji. Nie wiem, czy on jest gotowy i czy to ma w ogóle sens. Czy mogę, czy mam jakiekolwiek prawo i możliwości, żeby o nas, o naszą relację walczyć
14-latka
