wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5742 | WYNIKÓW
Problemy z wyborem gimnazjum
Mieszkam w małej miejscowości, gdzie jest jedno gimnazjum, do którego pójdzie moja klasa. A ja uczę się bardzo dobrze i zastanawiam się, czy nie pójść do renomowanego gimnazjum w pobliskim mieście. Jestem nieśmiała, nie wiem, czy wytrzymam w samotności, bo nikt tam nie idzie z naszej klasy.
Szóstoklasistka
Trochę obaw
Spotykam się z bardzo wartościowym chłopakiem. Oboje jesteśmy zaangażowani w życie parafii, on ministrant, ja marianka. Trochę mnie peszą jego wyznania, pisane i mówione. Boję się być dorosłą, boję się, że to minie jak u rodziców. Jak sobie poradzić z uczuciem do niego i lękiem przed problemami?
15 -latka
Zbyt ambitne plany...
Tysiące pomysłów na wakacje, plany na poprawienie kondycji, doskonalenie talentu plastycznego, czytanie książek, powtórzenie wiadomości, których nie pojęłam, nauka gry na gitarze, napisanie powieści, poszerzenie umiejętności w przyrządzaniu potraw i najważniejsze : popracować nad własnym ja, czyli samoakceptacją. Chyba znowu się nie uda..
Nastolatka
Nie rozpaczaj
Od pierwszej klasy chodziłam do klasy z jednym chłopakiem. W 4 klasie wszystko się zaczęło. Myślałam, że to zauroczenie. Zapytałam, czy mnie lubi. On odpowiedział, że tak. Ale ja powiedziałam że chcę czegoś więcej, a on na to, że na razie nie chce mieć dziewczyny. W 4 klasie doszła do nas nowa uczennica, a ja ciągle o nim marzyłam. Lecz teraz, w VI klasie on się zbliżył do tej nowej, chyba są parą. Z rozpaczy zgodziłam się zostać dziewczyną chłopaka z Internetu, ale on mi nie odpisuje. Zrozpaczona 12-latka
Czy to nachalność?
Kilka lat temu poznałam pewnego chłopaka. Piszemy ze sobą sms-y. Zawsze ja zaczynam te rozmowy. On odpisuje i dużo ze sobą piszemy, ale zastanawiam się, czy z mojej strony to nie jest nachalność? Kiedyś zapytałam, czy mu nie przeszkadza, bo to ja zazwyczaj zadaję pytania, a on tylko na nie odpowiada, ale odpisał, że nie, że on tak zawsze. Nie wiem, czy tak jest, czy on tylko chce być miły. Ponieważ mieszkamy daleko od siebie, nie spotykamy się, tylko piszemy. Ale czy taka znajomość ma sens?
15-latka
Dobrze, że mamy MAMY
Najlepsze u Mamy jest to, że ją mamy. Swoją, nie cudzą. Nie inną. Zawsze tę samą. I żeby nie wiem, co się stało, Mama zostanie Mamą.
Wiesz co, Mamo… – ile razy tak zaczynałam rozmowę z moją Mamą… Nie zliczę na pewno. Najczęściej w kuchni – Mama zawsze tam była. Uwielbiałam te chwile, kiedy po powrocie ze szkoły, a potem już z pracy, siadałam na blacie kuchennym i… zaczynałam: „Wiesz co, Mamo…”. Ja opowiadałam, Mama słuchała. Czasem o coś pytałam, radziłam się – Mama zawsze wiedziała, co zrobić, co odpowiedzieć. I ja, i ona lubiłyśmy ten czas.
Najnowsze w serwisie
- Przypowieści Pana Jezusa
- Mieć kogoś w nienawiści
- Ministranci ze Starej Wsi
- Bóg zaprasza na ucztę
- A co ja z tego będę miał?
- 99 lat temu powstał Grób Nieznanego Żołnierza
- Każdy może być święty
- Roraty z "Małym Gościem"
- Świecący spray dla pieszych
- Archeolodzy znaleźli ponad 6 tys. budowli cywilizacji Majów
