Troskliwy przyjaciel

Napisałaś tak bardzo ogólnie. A tu potrzebne są szczegóły. Ale wobec tego i ja napiszę ogólnie.
Jeśli on jest Twoim przyjacielem, to przecież powinniście być szczerzy. Naginaj niekiedy rozmowy na potrzeby uczucia, na chodzenie z chłopakiem, stawiaj mu pytania. Może jego odpowiedzi coś Ci podpowiedzą?
Kiedyś pisał do mnie chłopak, że zakochał się w przyjaciółce, że się boi odrzucenia, że nie wytrzyma tego napięcia. A ja do niego, że musi być mężczyzną i powiedzieć jej prawdę. Okazało się, że ona bardzo na takie wyznanie czekała. Może i u Was tak się dzieje, tylko każde ukrywa swoje uczucia, bo każde
się boi? Dlatego poruszaj te tematy ogólnie, może coś wyczujesz, coś zrozumiesz?
Pytasz, jak sobie radzić z tęsknotą za uczuciem? To się samo dzieje. Jeśli piszczysz, że nie wytrzymasz, to znak, że jesteś jeszcze dziecinna i tupiesz nóżką, wołając, że chcesz i musisz. A dojrzałość polega na tym, że
pragnąc miłości powtarzamy cicho "bądź wola Twoja". Poza tym, ksiądz Twardowski pisał, że warto dziękować także za miłość nieodwzajemnioną. Poza tym zawsze warto zająć się pracą, robić coś dobrego,
zapełniać czas, a jednocześnie opowiadać o wszystkim Panu Bogu, prosić Go o pomoc, ale w stylu, że jeśli to zgodne z wolą Boga, to niech się już zacznie, a jeśli inny jest Ci przeznaczony, to niech Ci przejdzie.
Każdy marzy o miłości i każdy musi czekać na ten właściwy moment, na właściwą osobę. A to jest od nas niezależne.



Więcej listów:

zadaj pytanie...