wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 2480 | WYNIKÓW
Męczące marzenia
Od jakiegoś czasu bardzo zależy mi na znalezieniu swojej połówki. Zawsze podchodziłam do tematu miłości spokojnie, myśląc "kiedyś mnie to spotka, jeszcze mam czas". Ale zaczynam liceum, wkoło sporo zakochanych par. Chyba im trochę zazdroszczę. Chciałabym wiedzieć, jak to jest być naprawdę zakochanym, zbudować coś trwałego. Teraz wystarczyło, że skończyłam gimnazjum, a już kontakty się urwały. Chciałabym być mieć z kimś dobre relacje, jak z przyjaciółką, ale żeby ten ktoś także mnie potrzebował. Co mogę zrobić, żeby ciągle nie myśleć o pragnieniu znalezienia miłości?
Szesnastolatka
Jutro będzie lepiej
Mieliśmy sprawdzian. Strasznie się denerwowaliśmy. Nauczycielka wyszła z klasy i wszyscy rzucili się do ściągania. Widziałam, że moja przyjaciółka też to robi. Ale jednocześnie żądała, bym jej pomogła. Ja sama byłam w nerwach, bo coś mi nie pasowało. Nawet zajrzałam o zeszytu, przez co mam straszne wyrzuty sumienia. Po sprawdzianie koleżanka przestała się do mnie odzywać. Strasznie mnie te problemy przygniotły, nie wiem, jak iść jutro do szkoły.
13-latka
Zaprzyjaźnić się z bratem
Od jakiegoś czasu dręczy mnie mój 13 letni brat. Ciągle mi dokucza, a potem okłamuje rodziców, że ja zmyślam. Oni oczywiście wierzą starszemu synowi. Niedawno wrzucił do sieci jedno z moich zdjęć. To było dla mnie straszne. Według niego to dla śmiechu. Mam tego dość, ale nie chcę męczyć rodziców.
11-latka
Tak trzymaj...
Zbieram pocztówki, znaczki, maskotki, lubię grać w puzzle online, układać krzyżówki i sudoku, a wszyscy się śmieją, że to infantylne i lepsze są gry rozwalanki. Zbieram jeszcze autografy i karty z piłkarzami, czytam wszystko o skokach narciarskich, o olimpiadzie, uczę się migania i brajla sama z siebie - kocham to i to robię.
Inna
Bez nieśmiałości do liceum
Od zawsze byłam bardzo nieśmiała, wręcz chorobliwie. Boję się zagadać do ludzi, nawiązać nowe relacje, a niedługo idę do szkoły średniej i chciałabym coś z tym zmienić.
Boję się odezwać na lekcjach, nawet jak coś wiem, bo wydaje mi się, że klasa będzie się ze mnie śmiała, ewentualnie odpowiadam bardzo cichutko. Gdy ktoś mnie o coś spyta, rumienię się i pokrętnie odpowiadam bez ładu i składu. Nawet boję się patrzeć ludziom w oczy, czuję się wtedy skrępowana. Mam tylko kilka bliskich osób, wśród których zachowuję się normalnie, nagle tryskam energią, jestem wygadana, zabawna i przebojowa.
Gimnazjalistka
