wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 984 | WYNIKÓW
Szlaban na samodzielność
Jestem już pełnoletnia, ale pod pełną i bardzo męczącą kontrolą rodziców. Wszystko muszą o mnie wiedzieć, muszę spędzać z nimi urlop. Więc siedzę wtedy i nie chce mi się wychodzić z domu. Z kolei zapisali mnie na obóz, a ja nie chcę jechać. Żadne rozmowy, żadne argumenty, rozmowy z wychowawczynią nie pomagają. Mam dosyć u progu kolejnych wakacji.
Licealistka
Zabiegaj o nią
Zakochałem się w jednej dziewczynie. Na początku myślałem że to tylko zauroczenie, ale po kilku miesiącach chodzenia do tej samej grupy na basenie stwierdziłem, że moje uczucie do niej się nie zmienia. Teraz z powodu wakacji zajęcia nie są prowadzone, ale okazało się, że jej mama to koleżanka mojej mamy. Nie mam zielonego pojęcia co zrobić: próbować o niej zapomnieć (ale wiem, że to będzie bardzo trudne), spróbować skontaktować się z nią przez moją mamę, czy zrobić coś kompletnie innego. Główny problem polega na odległości. Nie mieszkamy co prawda daleko od siebie, ale bądź co bądź, rowerem tam nie dojadę (a bardzo chciałbym).
Niepewny
W poszukiwaniu szkoły
Dostałam się do technikum, ale jednak zdecydowałam, że poszukam innej szkoły. Rodzice zgodzili się ze mną, że warto spróbować. Tylko nie wiem, którą szkołę wybrać, bo w każdej jest jakiś plus, ale też minus. Gdzie zadzwonić najpierw, gdzie później? Czy brać pod uwagę profil, który mi odpowiada, czy opinię i poziom? Jestem skołowana.
Niepewna
Pomylenie pojęć
Dwa tygodnie temu przyjaciółka wyznała mi miłość. Nie byłam zdziwiona, bo od jakiegoś czasu dawała mi znaki. Jednak ja nie czułam nic większego do niej, a jest pewien chłopak, którego bardzo lubię. Powiedziałam, że muszę się nad tym zastanowić. Po kilku dniach powiedziałam, że nie mogę zapomnieć o tym chłopaku i że mam nadzieję, że to zrozumie. Powiedziała, że się tego spodziewała. Starałyśmy się unikać tego tematu, ale ona zaczęła do niego wracać. Mówi, że nie może o tym zapomnieć, że jest zazdrosna i że płacze z tego powodu. Nie wiem co mam robić.
Zagubiona
Pod gliwicką radiostacją
Zosia tłumaczyła, że powinienem być bardziej przyjazny. Jesteśmy w miejscu, gdzie wiele lat temu zaczęła się II wojna światowa. Ok, postaram się. „Dobry Tytus, dobry”- zapewniała mnie Lola i jakoś pod jej ufnym głosem warczenie ustało, a ogon sam zaczął merdać. „Wojny są niemądre”- dodała Zosia, a właściciel Elbrusa umówił się z dziadkiem, że pozwolą się nam za chwilę wyhasać i zaprzyjaźnić. Zerknąłem na niego nieufnie.
