wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 2519 | WYNIKÓW
Modlitwa jest jak codzienne podlewanie ziemi, w której ukryto nasionko. Któregoś dnia ukażą się zielone listki.
Kiedyś byli szczęśliwą rodziną. Jednak gdy niespodziewanie umarł tata, mama musiała szukać pracy. Zabrała swoje dwie córki i wyjechała do Argentyny. Tam wcale nie było łatwiej. Ale pojawił się przy nich Manuel Mora. Chętny do pomocy i taki serdeczny... Pani Vicuña zgodziła się nawet, by zamieszkał u nich. Nie wiedziała, że to zły człowiek, że udaje, że jest dobry. Tylko Laura, starsza córka pani Vicuña, coś przeczuwała.
Właściwy wiek
Zawsze wydawało mi się, że 3 gimnazjum albo początki liceum to odpowiedni wiek na ,,posiadanie chłopaka", ale teraz jak tak patrzę na rówieśników to są strasznie podzieleni: jedni mają gdzieś dziewczyny, a drudzy tylko podrywają. Jak pani sądzi to odpowiedni wiek? Czym różni się 14 letni chłopak od 16 czy 17 letniego? Kiedy tak naprawdę można myśleć o prawdziwym związku?
Ciekawa szesnastolatka.
Lepsza relacja z mamą
Gdzieś zgubiłam relacje z rodzicami. Najbardziej żałuję relacji z mamą. Przychodzę ze szkoły, mówi "cześć" i siedzę zamknięta u siebie w pokoju, zajęta swoimi sprawami; pytana o szkołę odpowiadam "dobrze" albo "nic". Dużo rozmawiam z mamą na tematy "domowe"(o ogródku, mieszkaniu). W rozmowach z koleżankami nie mam takiego problemu. Moja mama jest mądra, doświadczona, kochająca, starsza niż mamy koleżanek. Boję się, że kiedyś umrze, a ja zostanę zupełnie sama. Chciałabym pogadać z nią o problemach, z którymi się zmagam np. o swoich kompleksach, o mojej klasie, ale mam jakąś blokadę. Dziś próbowałam, ale się wycofałam i teraz płaczę.Mama spokojnie stwierdziła, że nigdy nie byłam wylewna, szanuje to, ale mi to teraz przeszkadza.
Licealistka
Samotna, słaba, smutna...
Czuję się jak nie ja, nie wiem kim jestem. Odkąd poszłam do liceum męczy mnie to, że nie mam pomysłu na studia czy pracę, kiedy inni często codziennie dążą do tego swojego celu. To chyba działa mi na ambicję. Okropne jest to, że zamiast szukać oparcia zdarza mi się porównywać do przyjaciółek, co budzi u mnie masę złych emocji: zazdrość, złośliwość, obrzydzenie do siebie za to wszystko. Ostatnio nie dzieje się między nami dziewczynami najlepiej, bo każda ma swoje problemy, z którymi nie do końca sobie radzi. Przez to wszystko czuję się bardzo samotna, słaba, niepewna i smutna. Chciałabym znowu naprawdę poczuć się bezpiecznie, szczęśliwie a nie tylko wesoło. Rozmawiałam już o niektórych sprawach z dwoma przyjaciółkami. Jedna z nich czuje się tak samo zagubiona jak ja.
16-latka
