wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 8477 | WYNIKÓW
Świstaki w Tatrach
Świstak to obok kozicy górskiej jedno z najbardziej rozpoznawalnych zwierząt tatrzańskich. Jednak w odróżnieniu od kozicy, świstaka spotkać niezwykle trudno, bo świstaki są bardzo płochliwe. W Tatrach zwierzęta te żyją na wysokości od 1500 do 2300 m n.p.m. Większość ich stanowisk zlokalizowana jest w piętrze hal, tj. powyżej 1800 m n.p.m. Gatunek jest silnie zagrożony wyginięciem. W Tatrach żyje jedynie około 800 osobników. Zobacz unikatową galerię zdjęć świstaków tatrzańskich spotkanych podczas wycieczki do Doliny Pięciu Stawów Polskich.
Oaza ma nowego moderatora
Podczas 396. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski dokonano wyboru Moderatora Generalnego Ruchu Światło-Życie. Został nim ks. Marek Sędek – proboszcz Parafii Narodzenia NMP w Mińsku Mazowieckim. Zastąpi ks. bpa Adama Wodarczyka, który w styczniu został biskupem pomocniczym archidiecezji katowickiej.
Lęk przed nowym etapem
Kończy się cudowny czas liceum, do matury coraz bliżej, a ja aż drętwieję ze strachu i niepewności, jak to będzie w studenckim życiu. Czy nie zostanę odrzucona przez rówieśników? Nie przepadam za imprezami, jestem domatorką. Na domiar złego chłopak, który mi się bardzo podobał, w którym się skrycie kocham od dłuższego czasu, okazał się chamski, wyśmiał dziewczynę, było to żenujące. W szkole czuje się już napięcie, że przed nami ostatnie tygodnie, a potem dorosłość, odpowiedzialność. Przez to jestem teraz ciągle w dołku, smutna, zmartwiona, brakuje mi dawnej radości życia.
Maturzystka
Ucieczka w marzenia
Mam wybujałą wyobraźnię, żyję w takim swoim świecie. Nawet gdy wykonuję jakąś pracę, to i tak bujam w obłokach. Jednak w głębi tak naprawdę jestem inna. Wierzę w Boga, ale moja wiara też czasami służy marzeniom. Niedawno stwierdziłam, że ja się w ogóle nie przysłużyłam jeszcze ludziom. Nigdy chyba nie miałam tak dobrego kontaktu z rówieśnikami, nie miałam znajomych. Z jednej strony chciałabym żyć inaczej, z drugiej ogranicza mnie mój rozmarzony charakter. Kiedy czytałam ,,Cierpienia młodego Wertera", miałam już dość, ponieważ główny bohater bardzo przypominał mi siebie. Nie wiem, co robić z moją wyobraźnią.
Licealistka
