wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1521 | WYNIKÓW
Jasne postawienie sprawy
Poznałam chłopaka i zaczęliśmy ze sobą pisać. Jesteśmy sobą zachwyceni. Oboje wierzący, on twierdzi, że to Bóg poznał nas ze sobą. Wydawałoby się- idealna para. Wychwala mnie, piszemy ze sobą godzinami. Przestałam się spotykać ze znajomymi, siedzę w domu i piszemy. Ale chociaż gadamy o wszystkim, chociaż się spotkaliśmy kilka razy, to żadne wyznanie z jego strony nie padło i już prawie wcale się nie spotykamy. Trochę mnie to niepokoi. Bo on nie chce, bym gdzieś wychodziła, bym się spotykała z koleżankami. Prawi mi komplementy, ale z drugiej strony na pytania często nie odpowiada. Mam chwile, że chcę to urwać
16-latka
Nieświadoma pomoc
Mam w klasie kolegów, którzy powoli pomagają mi się ośmielić. Myślę, że nie są tego świadomi, ale drobnym dokuczaniem, gadaniem, droczeniem sie, proszeniem o coś ośmielam sie w stosunku do wszystkich chłopaków. Jest wiele sytuacji z udziałem tych kolegów, dzięki którym częściej się uśmiecham, jestem śmielsza, czuję się dowartościowana. Nie wiem, jak im podziękować na koniec roku i nie wiem, jak uda mi sie funkcjonować w nowej szkole, nie chcę, żeby całkowicie zniknęli z mojego życia. Zresztą, mam świetną klasę, koleżanki, przyjaciółkę.
Gimnazjalistka, kl. III
Trudna klasa
Bardzo trudno wytrzymać w mojej klasie. Dziewczyny po prostu ogłupiały- dwa, trzy tematy- czyli chłopcy, wygląd, wyśmiewanie innych. Z kolei chłopcy stali się wulgarni, popisują się, nie szanują dziewczyn, a one są z tego zadowolone. Mam koleżanki poza klasą, ale przecież nie chce stać z boku. Dawna przyjaciółka myśli tylko o tym, jak zwrócić na siebie uwagę chłopaków, jest nachalna wobec nich, pozwala się wyzywać, nie ma nic przeciwko temu.
Gimnazjalistka
