wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 2175 | WYNIKÓW
Mój papież
Gdy piszę ten krótki list, jestem wzruszona, bo patrzę na materiały video z papieżem Franciszkiem. Już go kocham... Zostałam kupiona. Błogosławieństwo niepełnosprawnego - pięknem to poruszyło mnie najbardziej. Potem błogosławieństwo wiernych po Mszy w jednym z watykańskich kościołów, równie wzruszające. Ujął mnie tym, że jedna pani, jak się okazało, jest w ciąży, a papież pochylił się i uczynił nad jej brzuchem znak krzyża. Czy można otrzymać lepsze błogosławieństwo dla nowego życia? Niesamowite, jak został przyjęty. Jedni całują w rękę, inni po prostu obejmują jak przyjaciela,całują w policzek. Babki, oczywiście, płaczą ze wzruszenia, przynajmniej niektóre, a i mi niedużo brakuje, choć tylko oglądam na youtubie. Ale czy można się nie wzruszyć, widząc tyle ciepła bijącego od jednego człowieka?
By tęsknota nie przeszła w histerię
Właśnie skończyłam gimnazjum w prywatnej katolickiej szkole. Chodziłam tam 9 lat, a teraz do liceum rodzice kazali mi iść do szkoły publicznej. Jestem osobą bardzo wrażliwą i przywiązującą się do ludzi i miejsc, toteż na zakończeniu roku polało się dużo łez. Boję się, że sobie nie poradzę, że nie będę tam miała nikogo, komu będę mogła zaufać. Chyba nie nadaję się do innej szkoły, przynależę do tego miej-sca. Dodatkowo musiałam się pożegnać również z przyjaciółką. Pierwszy raz czuję w sobie taką kumula-cje wszystkich negatywnych emocji. Jeździłam nawet na rolkach, bo myślałam że jak się zmęczę, to nie będę miała czasu i siły, żeby to wszystko roztrząsać, ale niestety nie pomogło.
Licealistka
Jak Noe
W mojej klasie wszyscy chłopcy używają niesamowitej ilości wulgaryzmów. No i nauczyłem się tego od nich, poza tym, nie można się wyróżniać, bo zaraz wyśmieją. Jestem na siebie zły, ale to już nawyk i słowa same wyskakują. Poza tym oni są tak ogólnie wulgarni, we wszystkim i ja też. Ostatnio niepisany szef chłopaków zaczął wyśmiewac jednego z kolegów i nikt już nim nie gada, każdy go omija. Czuję, że to kolejne zło, ale jakoś brakuje mi siły, by zachowywać się inaczej. Bo się nie da. Wpływ grupy jest okropny.
14-latek
Serce dziwnie wybrało
W zeszłym roku przyszedł do nas nowy wikary. Młody, przystojny, wesoły. Zakochałam się w nim. Wyobrażałam sobie, jakby to było cudownie, gdybyśmy zostali parą. Ale wiem, że tak nie można, walczę z tym uczuciem. Lecz ono jest silniejsze. Najgorsze jest to, że ksiądz chętnie rozmawia z innymi, a mnie chyba unika. Ciężko mi i nie wiem, co robić.
14-latka
Wybór gimnazjum
Muszę wybrać gimnazjum. Moja szkoła, do której teraz chodzę, ma bardzo dobry poziom nauki i znajduje się tu też gimnazjum, ale nie lubię swojej klasy. Przewodzi silna liderka, wszystkich sobie podporządkowała, mnie nie lubi a ja jej, stara się ze mnie szydzić, a robi to boleśnie. Rodzice uważają, że powinnam w tej szkole zostać, chociaż znają moje problemy. Moi rodzice twierdzą że powinnam tam zostać chociaż opowiadałam już im o sytuacji. Drugą możliwością jest szkoła publiczna z nową klasą i nowymi nauczycielami. Moje kuzynki tam chodzą i bardzo im się tam podoba. Tak samo kuzyn i koleżanka z ulicy. Ta szkoła też ma dobry poziom. Bardzo chcę mieć nową klasę.
Szóstoklasistka
