wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1181 | WYNIKÓW
Do trzech razy sztuka?
Wiem, że on ma trudny charakter. Wiem, że ma trudną sytuację rodzinną. Kiedyś już mnie odrzucił, nagadał, że do siebie nie pasujemy. A przecież tak dobrze się dogadywaliśmy. Ponieważ tęskniłam za nim, pewnego dnia zapytałam, czy pójdzie ze mną na półmetek. Od razu się zgodził, okazał radość. Znowu było świetnie, ale jeden zgrzyt i sytuacja się powtórzyła. Żal mi, że znowu się nam nie udało, zastanawiam się, czy mogę raz jeszcze wyciągnąć rękę i puścić w niepamięć jego słowa. Może będę potrafiła go zmienić?
Licealistka
Nadążyć za dziećmi
. Dzieci biegały po ogrodzie- od trampoliny z wysokimi skokami do huśtawki, ale po chwili już bieg na tył ogrodu, potem do domu, szybko po schodach, bo trzeba przynieść skakanki, ale nie można od razu skakać, bo lepiej pojeździć na hulajnodze od bramy do płotu i z powrotem. Chylę czoła przed Koką, która nadążała za dziećmi.
Do rodziców napisał papież
Nie wiem, jak to się stało. W każdym razie pod koniec listopada do redakcji „Małego Gościa” przyszedł list od samego… Ojca Świętego, adresowany do rodziców. Oczywiście, nie było to tak, że ni stąd, ni zowąd Papież pomyślał, że może by tak coś rodzicom w Polsce napisać. Przecież Papież o cały świat się martwi.
Coraz dalej od Kościoła
Podczas wieczoru z koleżankami rozmowa zeszła na temat religii. Przeżyłam szok - przyjaciółka powiedziała, że ostatnio była w kościele kilka tygodni temu.
Natychmiast zaczęłam się za nią modlić. Wiadomo, człowiek bez Boga daleko nie zajdzie. Nie wiem, co o tym sądzić. Czy starać się zaciągnąć ją do Kościoła,
czy uszanować jej wybór? A może taka nieobecność na Mszach to nic złego?
Zmartwiona 15-latka
Wierzyć się nie chce!
Gdy Archimedes podczas kąpieli odkrył prawo wyporu, wyskoczył z wanny, krzycząc: „Eureka!” (znalazłem). Ludzkość wiele razy miała powody do podobnej radości. Po każdym z wielkich odkryć żyło się wygodniej. Ale największe z odkryć to nic przy tym, co zdarzyło się ponad dwa tysiące lat w Betlejem. Od chwili, gdy Bóg stał się człowiekiem, każdemu, kto Go znalazł, żyje się szczęśliwie.
Żałuję za złość
Lola siedzi przy biurku i w wielkim skupieniu coś pisze. Mama zagląda jej przez ramię i zauważa błąd. Radzi od razu wziąć gumkę do ręki, lecz córka wścieka się, próbuje wmówić mamie, że wcale się nie pomyliła, że tak właśnie tekst był zapisany na tablicy. Taki drobiazg, dobre chęci mamy, a awantura wisi w powietrzu. Na szczęście ktoś dzwoni, Lola pędzi do przedpokoju i z radością naciska domofon, by wpuścić kuzyna.
