wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5721 | WYNIKÓW
Chcę pomagać
Chciałabym być osobą, która potrafi pocieszać ludzi. Teraz moja przyjaciółka ma wielki problem, bo odrzuca ją chłopak, na której jej zależy. Ale z kolei ona odrzuca innego. Lecz teraz chce z nim chodzić, bo po prostu nie chce być sama. Jak jej pomóc? Żal mi też chłopaka, którego ona chce oszukać, bo będzie z nim chodziła, marząc o tamtym. Martwi mnie to.
Przyjaciółka
Brak harmonii
Okropnie się zmieniłam, gdy tylko zaczęłam studia. Uczę się rzetelnie, pilnuje, by nie było zaległości, każdego oceniam pod kątem tego, czy znajomość z nim może mi się przydać. Zrobiłam się zimna, wyrachowana i bezduszna jak większość ludzi otaczających mnie teraz. Każdy kontakt, który nie jest interesowny, wydaje mi się stratą czasu. Naśladuję koleżanki w zachowaniu, ubiorze. Męczę się sama ze sobą.
Studentka I roku
Zgubna nienawiść
Nienawidzę szkoły. Nie lubię ludzi, nie lubię nauczycieli, nie lubię czuć się olewana i w głębi duszy nie lubię być sama. Ale często jestem. Nie potrafię wpasować się w tłum ludzi. Moje dwie dobre koleżanki integrują sie z cala klasą, ale ja nie potrafię. Zawsze cicha, słodka, nieśmiała, niezdarna, bezgranicznie miła, ustępliwa. Chciałabym być bardziej śmiała. Nienawidzę swojego wyglądu. Uważam, że jestem za gruba i brzydka. Jest w klasie chłopak, o którym nie umiem przestać myśleć. Piszemy trochę. On jest dla mnie bardzo miły. Ale on jest miły dla każdej. Dla wszystkich. Wierzę w Boga, ale nie jestem dobrą katoliczką. Jedyna osoba, która wierzy we mnie i moja wiarę to ksiądz- katecheta. Chcę coś zmienić.
Gimnazjalistka, kl. III
Najgorsze są noce
Ukraina walczy. 24 lutego na wolny, niepodległy kraj napadła Rosja. Z rozkazu zbrodniarza Władimira Putina giną niewinni ludzie, również dzieci. Na domy, szpitale, szkoły spadają bomby. Wygląda to tak, jakby Rosjanie chcieli zniszczyć wszystko i zabić wszystkich. W dziesiątym dniu wojny opowiadają o tym „Małemu Gościowi” zakonnicy, którzy w Ukrainie pracują od lat.
Życie. Specjalny czas dla Boga
Czas z Bogiem to najlepszy czas. Porządkuje życiowy bałagan. To słowa z naszej sondy. Nie trzeba było nawet długo szukać, żeby wśród ludzi znanych z telewizji czy przedstawień kabaretowych znaleźć takich, którzy codziennie szukają specjalnego czasu dla Boga. I znajdują go. Jedni w kościele, inni w każdym miejscu, w każdej wolnej od zajęć chwili. Co nam powiedzieli, przeczytajcie na str. 10.
Praca nad sobą
Jestem zbyt nieśmiała, wrażliwa, delikatna, ale też ambitna. To mnie męczy, odbiera radość życia. Dlatego nie zabieram głosu w klasie, boję się, że powiem coś głupiego, że się będą ze mnie śmiali. Tak bym chciała być chociaż trochę beztroska, umieć coś załatwiać, zagadywać do ludzi. Jak nad sobą pracować, by w liceum być bardziej otwartą, pogodną i śmiałą?
Gimnazjalistka, kl. III
Kolędowanie to wielka sprawa. Tylko odważni to potrafią
Kolędowanie to zwyczaj stary jak świat. No, może trochę przesadzam, ale w każdym razie to nic nowego. Szczególnie u nas w Polsce, w okresie Bożego Narodzenia ludzie przebierali się, chodzili od domu, pukali od drzwi do drzwi, śpiewali i odgrywali małe przedstawienia o narodzeniu Jezusa. Jedni przychodzili z gwiazdą albo z szopką, niektórzy z turoniem, a nawet z bocianem i kozą.
Nachalny dzieciak
Pewien chłopak z IV klasy strasznie za mną chodzi. Ledwo zaczyna się przerwa, on już jest, chodzi, śmieje się, zagaduje, ośmiesza siebie i mnie. Ludzie pytają, czy się zakochał, on to potwierdza i nie daje ani chwili wytchnienia. Proszę, by sobie poszedł, a on nic. Denerwuje mnie to i męczy. Nie chcę być chamska, bo to chyba dobry chłopak.
Szóstoklasistka
Czy mój pies pójdzie do nieba?
Czy istnieje coś takiego jak raj dla zwierząt? Bardzo kocham mojego psa i nie wyobrażam sobie życia bez niego. Czy po mojej i psa śmierci spotkamy się razem u Boga, w niebie? Bardzo mnie to męczy, ale skoro Bóg stworzył zwierzęta, a one mają uczucia jak ludzie, to chyba mają też duszę, a ona również musi gdzieś trafić... Miłośniczka zwierząt
Pod wpływem kultury masowej
Od pewnego czasu mam dziwne myśli, że świat został stworzony tylko dla mnie. Że to jakby gra, którą muszę przejść. Że wszystko jest podstawione, ustawione pode mnie. Że ludzie to tylko jakby żołnierzyki, a problemy stawiane przede mną to próby mojej siły i odwagi. Że muszę sobie z tym poradzić sama. Czy coś złego dzieje się z moją psychiką?
15-latka
