wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 20058 | WYNIKÓW
Nowe relacje
Miałyśmy być nieodłączne i wszystko robić razem. Ale teraz ona coraz częściej spędza czas z dwiema nowymi przyjaciółkami a ze mną nie. Mam wrażenie, że się jej znudziłam. Próbowałam zrobić wiele, by uratować naszą przyjaźń, ale się nie udało. Po tym już nie wiem, czy chcę być dalej jej przyjaciółką. Poza tym w klasie jest inna dziewczyna, z którą się dogaduję. Ona zawsze mi pomaga i świetnie się rozumiemy. Nie wiem co mam zrobić.
12-latka
Gdzie te dziewczyny?
Obawiam się, że zbliżające się wakacje będą dla mnie strasznie nudne. Pamiętam, jak w zeszłym roku zepsuł mi się komputer. Chodziłem po domu w kółko, czasem się przejechałem na rowerze ale ile można. Zastanawiam się czasem, dlaczego wszyscy obok mnie są szczęśliwi oprócz mnie.. każdy ma jakiś przyjaciół, dziewczynę, chłopaka, mają z kim porozmawiać. A ja nie wiem, czy kiedykolwiek poznam jakąś wartościową dziewczynę. Gdzie są jakieś normalne dziewczyny? Chodzę do męskiego technikum, koledzy to imprezowicze.
16-latek
Harcerstwo jako lekarstwo
Mam pewną znajomą. W szkole rozmawiamy, ale bardziej przez Internet. Ona powiedziała mi, że nie potrafi rozmawiać normalnie. Dla mnie to jest bardzo dziwne, ponieważ ona wyżala się komuś przez Internet, a potem się do tego kogoś i tak nie odzywa. Ostatnio udało mi się ją przekonać, żeby poszła na zbiórkę harcerską. Mam nadzieje że harcerstwo ją wciągnie tak jak mnie i będzie normalnie rozmawiała z ludźmi. Co ja mam jeszcze zrobić, żeby nauczyć ją rozmawiać z ludźmi?
Nastolatek
Można mieć nadzieję
Na początku liceum poznałam w klasie kolegę, który mi się spodobał. Po pewnym czasie zaczął spotykać się z inną dziewczyną z klasy. Zrobiło mi się trochę przykro, ale w duchu życzyłam im dobrze. Niedobrze się im układa, ona się bawi chłopakami. Tymczasem moje zauroczenie nie minęło, a może nie chciałam się go szczególnie wyzbyć. Nie chcę niczego rozbijać, ale skrycie marzę, by kiedyś on mógł być kimś więcej niż tylko kolegą. Czy mogę sobie robić taką nadzieję?
16-latka
Kilka myśli o chłopakach
Natchnęła mnie dzisiejsza Pani odpowiedź na problemy z chłopakami. I powiem, że się nie zgadzam z Panią. Chłopcy wcale nie dorastają w liceum. Nawet jeśli, to są to bardzo rzadkie przypadki. Pokażę to na własnym przykładzie. Wiadomo, po gimnazjum, kiedy marzyłam, że w liceum będzie inaczej, miałam też nadzieję, że z chłopakami będzie inaczej. Ale jak to zwykle bywa, oczekuje się na coś, a u Góry i tak postanawiają inaczej. Z pewnością w perspektywie lepiej dla nas!
Licealistka
Mama- pedantka
Proszę mi wierzyć, że sprzątam tak, jak potrafię najlepiej. Niestety, mojej mamie nigdy nie dogodzę. Jest pedantką i gdy wpada do domu zaczyna się fala krytyki. Ja się bronię, więc są potem płacze, krzyki, kłótnie. Moją mamę bardzo trudno przekonać, że w swoim pokoju czuję się dobrze, gdy jest tak, jak sobie sama posprzątam. Wczoraj zagroziła, że nie puści mnie z koleżankami na koncert, a mi tak na tym zależy. Oszaleję w tym domu!
15-latka
Bez przyjaciółki
Nie tak dawno pokłóciłyśmy się w klasie i odsunęłyśmy się od reszty dziewczyn. Potem zauważyłam, że przyjaciółka czas po szkole spędza z nową koleżanką, nie ma dla mnie czasu. Pytam ciągle, czy jesteśmy jeszcze przyjaciółkami, ona zapewnia, że tak, a ja widzę, że nie. Czuję się okropnie, bo chociaż jeszcze siedzimy razem, to one mają swoje sprawy. Zostałam sama, obrażona i smutna Czasami mam ochotę zbliżyć się do kolegów, bo oni nie robią tylu afer.
12-latka
Złoty środek
Od zawsze byłam, jestem i będę zdania, że to chłopak powinien zaczynać znajomość. Ale jest pewne "ale". Z każdym dniem zauważam, że chłopcy w większości po prostu nie umieją zagadać, poznać się z dziewczyną. Jak tu znaleźć złoty środek, żeby nie być nachalną a jednocześnie sprawić, żeby sam zechciał się przyjaźnić z każdym dniem coraz bardziej i żeby częściej o mnie myślał? Tylko jak tu tyle czasu czekać spokojnie? No i boje się nagłego sprowadzenia na ziemię.
Licealistka
Dziwne zachowanie
Poznałam bardzo fajnego chłopaka. Zaprzyjaźniliśmy się i spotkaliśmy się dotąd parę razy. Mam wrażenie, że bardzo mnie polubił. Niestety, podczas przypadkowego spotkania w dużej grupie, ignorował mnie, miał zły humor. Potem zaczął normalnie rozmawiać ze wszystkimi, śmiać się, ale na mnie nawet nie spojrzał. Było mi przykro. Kiedy podeszłam się pożegnać, przeprosił mnie, powiedział, że ma kłopoty rodzinne. Sytuacja się jednak powtórzyła. Dlaczego rozmawiał ze wszystkimi normalnie, a w stosunku do mnie zachowywał się inaczej?
16-latka
Nie rozumiem siebie
Spotykam się z dobrym i wartościowym chłopakiem. Rozumiemy się, jest wesoło lub romantycznie, on uczciwy, odpowiedzialny, opiekuńczy, bardzo się stara. Kompletnie nie rozumiem siebie, dlaczego spoglądam z zaciekawieniem na innego, który mnie zaczepia, jest raczej bezczelny, mało o nim wiem, a to co słyszę, nie brzmi ciekawie. Niestety, zdarza mi się z nim flirtować. Nie wiem, czy zerwać z chłopakiem, którego chyba kocham, czy zaczynać coś z tym drugim, którego mało znam.
Licealistka
Najnowsze w serwisie
- Jest lutowy numer "Małego Gościa"
- Jezus czyni nasze życie prostym
- Można oglądać Marsa, Jowisza, Wenus i Saturna
- Dzień Babci i Dziadka
- Jak świętować niedzielę?
- Odkrywaj Jezusa na nowo
- Dziecko, odpuszczone ci są twoje grzechy
- Bądź wola Twoja, Panie Jezu!
- Módl się codziennie
- Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan
Najpopularniejsze
- Dzień Babci i Dziadka
- Jest lutowy numer "Małego Gościa"
- Można oglądać Marsa, Jowisza, Wenus i Saturna
- Jak świętować niedzielę?
- Jezus czyni nasze życie prostym
- Zamek Królewski w Warszawie
- Rusz na Orszak Trzech Króli
- Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan
- Najodważniejsi w kościele
- Pół miliona wiernych na Watykanie
