wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 187 | WYNIKÓW
Marzenia o ideale
Bardzo chciałabym poznać jakiegoś chłopaka, który byłby dla mnie oparciem, wspierał w trudnych chwilach, który by mnie docenił. Nie mam problemu z rozmową z kumplem z klasy, lecz jeśli mam rozmawiać z jakimś obcym chłopakiem-chowam się, uciekam. Moje dobre koleżanki zawsze miały powodzenie u chłopców. Pocieszałam je w chwilach miłosnych niepowodzeń i starałam się cieszyć z ich sercowych sukcesów. Zawsze traktowały mnie jako twardą, poważną dziewczynę, która nie ma uczuć.
Nastolatka
Pusto i głucho
Zerwała ze mną dziewczyna. Wcześniej było tak, że nie odzywała się do mnie, nie odpisywała na SMS'y, ale nie spodziewałem się, że ze mną zerwie. Kazała mi o sobie zapomnieć, dlatego przestałem do niej pisać. Ale potem napisałem, prosiłem o szansę, a ona, że potrzebuje czasu. Zgadzam się, ale też boję się, że to będzie koniec. Modlę się, żeby to się nie stało. Czuję, że to nie koniec, wiem, że ona mnie dalej kocha, ale z gdybym zniknął z jej życia, może byłaby szczęśliwsza?
Licealista
Kiedy zaczynamy?
W 4 klasie wybrałem ją sobie, ponieważ jest ładna i ma fajny charakter. Ma dobrą opinię w klasie i niestety lubi się obrażać o byle co. Marzę, abyśmy byli parą. Zacznę chyba w 7 klasie. Dziewczyny mówią, że zaczną się starać o chłopaka w 7 klasie. Problemem jest to, że w naszej klasie jest chłopak, którego wszystkie dziewczyny uważają za ideał. Jednak on w ogóle się nie stara. Czy mam się zachowywać tak jak on, żeby mieć dziewczynę? Nie rozumiem tego.
Szóstoklasista.
Skąd te zmiany?
Mam wszystkiego dosyć. Denerwują mnie moje fałszywe koleżanki i ich zachowanie. Obgadują, mają w kółko te same tematy rozmów. Całe szczęście, że mam wirtualnych przyjaciół, oni są nieporównywalnie lepsi. Do tego męczy mnie trądzik. Kiedyś byłam radosnym dzieckiem, a teraz wykańczają zmienne nastroje. Dlaczego tak się zmieniłam?
13-latka
Przebaczanie pod warunkiem?
Mam problem z ludźmi. Niby chcę iść na psychologię, a upadam przy zwykłych kontaktach z rówieśnikami. Zawsze dążę do zgody, a sytuacje konfliktowe bardzo przeżywam. Zawsze dążę do zgody, biorę na siebie większą część winy, byleby wszystko było już dobrze. Ale mam problem z przebaczeniem, oczekuję przeprosin. Zauważyłam, że dążę do perfekcjonizmu, że chcę być lubiana, podziwiana itd. Chciałabym ze wszystkimi żyć w zgodzie, ale wiem, że to niemożliwe. Dlaczego tak emocjonalnie reaguję na kłótnie?
Gimnazjalistka
Zasady można zmieniać
Znam z widzenia pewnego chłopaka. Chodził do mojej szkoły, trochę go pamiętam. Lepiej kojarzę go z kościoła, bo jest ministrantem. Zaczął do mnie pisać, grzecznie odpisywałam. Ale teraz on chce się spotkać. Tymczasem mam taką zasadę, że nie zawieram znajomości przez Internet. Ciągle odmawiam, a on jest wytrwały i nie odpuszcza. Nagle przyszła myśl, że może odrzucam szansę na przyjaźń z wartościowym, miłym normalnym chłopakiem. Więc może się jednak z nim spotkać?
Licealistka
