wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 2240 | WYNIKÓW
Problem ze ścięciem włosów
Wczoraj mama po mnie przyjechała do szkoły. Mówiła, żebym poszła z nią do fryzjera. Nie chciałam. Potem się denerwowała i w końcu pojechaliśmy. Ta fryzjerka obcięła mi włosy o chyba 5 cm!!! I jeszcze przystrzygła grzywkę! Mama jej tak powiedziała. Później byłam strasznie na mamę zła. A ja głupia zrobiłam to dla niej, żeby się nie denerwowała. Ja miałam piękne włosy do czasu... Nie mogę zaakceptować tej fryzury. Nienawidzę moich włosów! . Przypięła mi spinką grzywkę i uważała, że jest dobrze. Z tą spinką wyglądam jak 5-latka! Chyba nie pójdę do szkoły. Tak będzie najlepiej. To wszystko wina mamy. Teraz muszę czekać, aż mi te włosy odrosną. Co mam zrobić?!!
12-latka
Co o tym myśleć?
Pewien ministrant podoba mi się od dawna. Zauważyłyśmy z koleżankami, że on też na mnie zerka. Ostatnio jakby przestał. On się chyba płoszy jak wychodzi coś na jaw, albo jak widzi, że się uśmiecham to spowalnia tempo. Czasem mam wrażenie, że okropnie mnie lubi, a czasem, że mnie się wstydzi albo nie lubi. Już sama nie wiem, co o tym myśleć.
14-latka
Noworoczne refleksje
Nie mam sprecyzowanych planów na swoją przyszłość. Chcę podjąć się zawodu, w którym będę miał kontakt z ludźmi. Nie chcę narażać mojej rodziny na koszta, dlatego staram się zapomnieć o renomowanych uczelniach. Chcąc odciążyć domowy budżet wybrałem pobliskie liceum. Mam rodzeństwo kocham je. Nie rozumiem szufladkowania ludzi i ,,lansu'' na podstawie ukończonych uczelni czy zasobności portfela. Jeżeli będzie się ambitnym można osiągnąć cel. Chcę być dobrym człowiekiem. Nie piję, nie palę, dlatego niektórzy znajomi patrzą na mnie z półuśmiechem. Nie przeszkadza mi to. Zastanawiałem się nad medycyną ,ale najbliższy uniwersytet z tym kierunkiem jest daleko, a koszta mówią same za siebie. Mam nadzieję, że odnajdę swoją drogę.
17-latek
Żyj w realu
Jakiś czas temu zaczęłam grać w pewną grę i na forum poznałam starszego kolegę. Pogadaliśmy trochę, wykazał wielkie zrozumienie dla moich problemów i zaczęło się. Czatowałam, kiedy tylko był dostępny, zaczynałam rozmowy, przeciągałam je. Zakochałam się w nim w końcu. Niestety, on zmienił grę. Tęsknię za naszymi rozmowami., ale nie mam odwagi wejść w tę grę, bo podobno nie jest dobra. Ale jak znowu z nim prowadzić te cudowne rozmowy?
14-latka
