wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 6172 | WYNIKÓW
Aby radośnie zacząć dzień
Witamy się serdecznie, zawijamy smycze, dorośli się denerwują, rozplątują, a my specjalnie zawijamy je jeszcze bardziej. Taka poranna zabawa, której oczekują od nas dzieci, bo robimy widowisko. Czyż to nie sympatyczne, że wszyscy uczniowie i garstka przedszkolaków od razu się śmieją, komentują, oczywiście stoją i za nic nie chcą ruszyć, dopóki Pan lub Pani Koki nie zrobią z nami porządku? Przecież to takie ważne, by pożegnać rodziców z uśmiechem, w dobrym humorze.
Widowisko pod szkołą
Czyż to nie sympatyczne, że wszyscy uczniowie i garstka przedszkolaków od razu się śmieją, komentują, oczywiście stoją i za nic nie chcą ruszyć, dopóki Pan lub Pani Koki nie zrobią z nami porządku? Przecież to takie ważne, by pożegnać rodziców z uśmiechem, w dobrym humorze. Od razu dzień jest lepszy. Dlatego obmyślamy z Koką różne poranne przedstawienia, by dostarczyć naszym widzom różnorodnej rozrywki.
Marsz do szkoły
Dzisiaj nasza pierwszoklasistka zostanie oficjalnie przyjęta do grona uczniów. Będzie pasowanie, chociaż powiem Wam po cichu, że nie wiem, co to słowo znaczy. Tradycja szkoły nakazuje, by drugoklasiści przygotowywali program artystyczny. W związku z tym starsza siostra dzisiaj będzie występować. Dlatego na widowni zbierze się cała rodzinka. W mieszkaniu trwało zamieszanie, bo obie dziewczynki ustalały fryzury, dobierały spinki, gumki, pchały się do lustra.
Różnica zdań
Nie potrafię poradzić sobie z ambicjami mojej mamy. Uczę się dość bardzo dobrze. Ostatnia średnia to 5,25. Zawsze świetnie się uczyłam. Nawet nie musiałam spędzać wiele czasu przed książkami. Mam treningi i zbiórki harcerskie. Nie uczę się, pomimo to dostaję te 4 lub 5. Jestem z tego zadowolona. Moja mama nie. Nie umiem z nią na spokojnie porozmawiać. Nie widzę sensu w bezsensownym gonieniu za ocenami. Za najlepszym liceum, studiami, pracą, pieniędzmi. Chcę robić to co kocham. Mieć pasje. Podróżować. Ale chcę też, aby mama była szczęśliwa, żebym nie musiała jej ranić.
Trzecioklasistka
Łzy wzruszenia
Podstawówkę wspominam bardzo źle. Nielubiana, często obrażana. Samotna. W gimnazjum wszystko się zmieniło. Nowe znajomości. Wspaniali ludzie. 1 i 2 klasa były najpiękniejszym okresem w moim życiu. Na samą myśl o tym, że za kilka miesięcy rozstanę się z klasą, mam łzy w oczach. Kocham swoją klasę, tych wszystkich ludzi. Kocham wspominać wszystkie ogniska i wycieczki, oglądać nasze uśmiechnięte twarze na zdjęciach. Ludzie powtarzają ,,To ostatnie chwile, trzeba się cieszyć''. Ale ja nie potrafię. Nie ze świadomością, że lada moment wszystko przeminie.
Gimnazjalistka
