wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4055 | WYNIKÓW
Zaślepienie
Denerwuje mnie sama jej obecność. To, że ona ma pracę domową ja nie. Że ona uczy się na przewie, ja staram się w domu. Mówi po sprawdzianie, że był trudny, ja, że łatwy. Ona dostaje 6, a ja 5. Kiedy się uczę, myślę, co ona robi i czy znów dostanie lepszą ocenę ode mnie. Czy znów będzie ode mnie w czymkolwiek innym lepsza. Wiedza przestała mi wchodzić do głowy. Nie jestem w stanie się uczyć. Wariuję. Nie pamiętam jak się uczyłam w gimnazjum! Zawsze byłam od niej lepsza nagle ona uczy się w szkole i jest lepsza ode mnie. Nawet jak nie chcę tak myśleć, to się nie da! Jej obecność doprowadza mnie do szału! Nie wiem co robić. Siedzę w domu po późnym powrocie ze szkoły, nie spotykam się z koleżankami. Nie odprężam się, nie relaksuję.
Nastolatka
Spokojna w Bożch rękach
Kiedy powoli zaczęto ogłaszać listy przyjętych na poszczególne uczelnie, dowiedziałam się, że moja koleżanka, którą traktuję jak najbliższą przyjaciółkę (choć nigdy nie nazywamy się 'przyjaciółkami' - czasem lepiej niektórych słów nie nadużyć. Poza tym, czy nie liczą się bardziej wzajemne czyny, więź, niż to, jak je nazwiemy?) będzie studiowała jednak w innym mieście, nie tam gdzie ja. Teraz widzę, że jej nauka w stolicy była bardziej moim marzeniem niż jej, że to ja naciskałam i chciałam, by tam poszła. Dlatego nagle wizja studiowania w stolicy stała się dla mnie przerażającą, a mające się wkrótce ziścić marzenie - raczej sennym koszmarem.
