wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 10738 | WYNIKÓW
Uczyć się z mamą?
Jeszcze niedawno chodziłam na lekcje tańca, pływałam, grałam w koszykówkę ibyłam szczęśliwa. Ale nauka powoli zaczęła zabierać mi to wszystko. No i mama, która kłóci się ze mną, gdy dostaję dwóję z klasówki. Boli mnie, gdy koleżanka z tańca pyta, dlaczego już nie chodzę. A ja uczę się z mamą na siłę, od niedawna zaczynam się złościć na siebie, nawet płakać, kiedy każe mi się uczyć. Obchodzą ją tylko oceny z matematyki, czyli prawie same jedynki. Nawet nie zwraca uwagi, kiedy dostanę szóstkę z angielskiego czy piątkę z muzyki! Wszystkie moje koleżanki mówią że jestem głupia i dziwna, kiedy odmawiam im wyjścia z nimi na podwórko. Chyba moją jedyną rozrywką są książki które potajemnie czytam godzinami, ale boję się że wkrótce matka i to mi zabierze. Zamiast zachęcania mnie do nauki, mama raczej mnie zniechęca. Kiedy popełnię jakiś błąd, krzyczy na mnie, a ja...boje się. Tracę już wiarę w siebie, nie wiem co mam robić.
Niech mnie zostawią w spokoju
Piszę do Was z problemem z koleżankami i od nie dawna także z kolegami. W tym roku zaczęli mi bardzo dokuczać. Popychać niby "przypadkowo", obgadywać, kłócić się przy byle okazji, wytykać błędy w wyglądzie, itp... . Zgłaszam to nauczycielom, pedagogom i mówiłam rodzicom. Niestety, moje starania były na marne. Myślę, że dokuczanie może być związane z tym, że dobrze się uczę i w szkole nie jestem zbytnio chętna do zabaw typu oblewanie się wodą. Nie wiem, co mogę zrobić, żeby oni wreszcie zostawili mnie w spokoju. Przez nich coraz mniej chętnie chodzę do szkoły, chodzę smutna i często płaczę.
Szóstoklasistka
Pozorne odrzucenie
Przyjaciółka ostatnio bardzo dziwnie się zachowuje. Podejrzewam, że jest zazdrosna o kolegę, którego obie lubimy, a także o moje relacje z dziewczynami. Ciągle ktoś mnie woła, o coś pyta. Ona odsuwa się na przerwach, mówi mi, że czyta, że mam dać spokój. Lubię ją i chcę się przyjaźnić, ale ona mnie odrzuca.
Gimnazjalistka
List do Pana Boga
Wczoraj postanowiłam zrobić 'coś ze sobą" , uwolnić jakoś emocje, poukładać wszystko - na nowo. W tym celu napisałam list do Pana Boga. Ja wiem... może to nieco infantylne, ale pomogło mi trochę uporządkować pewne sprawy i obiecałam sobie, że za każdym razem kiedy będę narzekać, powrócę myślami do tego listu.
Nastolatka
