wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1734 | WYNIKÓW
Skąd ten entuzjazm?
Torby są już gotowe do sprzedaży. Pięknie ułożone leżą na plebanii, a dzisiaj dziewczyny uprosiły księdza Wojtka, by dla próby wystawić kilkanaście toreb podczas wieczornej transmisji meczu. Bo owszem, przychodzą do ogrodu lub do salek zagorzali kibice piłki nożnej. Ale gdy dopisuje pogoda i ławki ustawione są na zewnątrz, to nie brakuje osób, które jednym okiem śledzą transmisję, ale jednocześnie rozmawiają, pilnują najmłodszych, cieszą się ze spotkania ze znajomymi.
Patrzę na niego jak głupia
Zakochałam się w chłopaku o 5 lat starszym. Jest on lektorem w mojej parafii. To coś więcej niż zauroczenie. Nie mogę przestać o nim myśleć . Patrzę się na niego jak głupia. Pisałam do niego na portalu społecznościowym ale przestałam, gdyż to ja zaczynałam rozmowę i tyko ja zadawałam mu pytania. Nie wiem co mam dalej zrobić. Nie mogę sobie go odpuścić.
14-latka
Zaczęło się
Już wiem, co to jest Mundial i wiem, że bardzo to lubię. Impreza ma same plusy. Pan spędza mnóstwo czasu przed telewizorem, a na stoliku obok fotela i kanapy co rusz pojawiają się różne przysmaki. Pani udaje, że ona nie może tak siedzieć, więc przygotowała pudełko z włóczkami, kordonkami i szydełkami, ale widzę, że głównie wpatruje się w ekran. Kuba i Łukasz pomogli przygotować transmisje meczów na plebanii, a będą też pokazy na zewnątrz, o ile pogoda dopisze.
Męczący kolega
W klasie jest chłopak, który wszystkim dokucza, kłamie, nigdy nie ma książek czy zeszytów, zadań brak, a gdy rozrabia na lekcji i jakiś nauczyciel go upomni zaraz mówi że on już nie będzie, że to się nie powtórzy, jednak prawda jest inna. Trwa to 5 lat, od zerówki, jednak interwencje rodziców nie pomogły, pani wychowawczyni
też. Strasznie mnie denerwuje, nie raz chciałam go rozszarpać na strzępy, lub sprać. Jestem przewodniczącą klasy, chcę coś zrobić. Temat wyszedł na polskim i pani była zdziwiona, że mamy taki problem.
5- klasistka
W grupie lepiej
Kinga właśnie skończyła projekt i nawlekała igłę, gdy głośnym ujadaniem ogłosiłam wejście sporej grupy ministrantów do ogrodu. Zaraz wyszedł do nich ksiądz Wojtek. Rozsiedli się na ławkach przy grocie i z zapałem o czymś rozmawiali. Docierały do mnie pojedyncze słowa, a wszystkie chyba związane były z piłką nożną. Trudno przekazać tę informację dziewczynom. Zresztą, chłopcy właśnie wchodzili do domu parafialnego. Jadzia skończyła swoje dzieło, więc otrzepała się z nici i podeszła do płotu. Pomachała do Pawła, który wychylał się przez okno jednej z salek. „Przygotujemy transmisję meczów. W grupie zawsze lepiej się przeżywa"
Kolejne pokolenie
Chwilami miałam wrażenie, że powietrze aż wibruje od tajemniczych iskierek przelatujących między dziewczynami i chłopakami. Podbiegłam na chwilę do rodziców, którzy akurat wspominali swoją młodość, gdy dokładnie w to samo miejsce przyjeżdżali na rowerach z przyjaciółmi. Podobnie było z dziadkami. Tylko nikt tu dawniej nie sprzedawał lodów ani frytek i innych pyszności. Rzuciłam się w kierunku młodych zdążających po lody. Będę miała używanie, bo pewnie prawie każdy się ze mną podzieli.
Podejście do problemów
Szyjąc, zawzięcie słuchały Justyny narzekającej jak zwykle na swoje życie jedynaczki. Nagle Paulina przerwała jej zniecierpliwiona. Zdecydowanym głosem zapowiedziała, że ma specjalnie dla koleżanki pewną mądrość, którą wczoraj po raz drugi już usłyszała, sama wciela w życie i innym poleca. Nastawiłam uszy, inne dziewczyny też spojrzały zaciekawione na koleżankę.
