wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 586 | WYNIKÓW
Nie uciekaj
Kończy się nauka w szkole podstawowej, z czego się cieszę, bo mam straszną klasę. Od rana same wulgaryzmy, które mnie nie śmieszą. Do tego popisywanie się, poniżanie słabszych, zaczęło się palenie papierosów i duma z tego powodu. Nie mam z nikim kontaktu, żyję w świecie książek i najchętniej tam bym się przeniosła. Strasznie się boję, że w gimnazjum będzie jeszcze gorzej. Chciałabym uciec z rzeczywistości, w której żyję.
Szóstoklasistka
Obudź w sobie geniusza
Jeśli jesteś w szóstej klasie albo za dwa – trzy lata będziesz chodzić do szóstej klasy, te dwie strony są dla ciebie. Każdy szóstoklasista przechodzi przez tak zwane testy sprawdzające na zakończenie nauki w szkole podstawowej. Przeczytajcie, jak przygotowują się do nich uczniowie w Cichem na Podhalu, w Gliwicach i w Warszawie. Potem sprawdźcie, czego nauczyliście się w podstawówce. Skorzystajcie z za- mieszczonej poniżej płyty
Pod wpływem kultury masowej
Od pewnego czasu mam dziwne myśli, że świat został stworzony tylko dla mnie. Że to jakby gra, którą muszę przejść. Że wszystko jest podstawione, ustawione pode mnie. Że ludzie to tylko jakby żołnierzyki, a problemy stawiane przede mną to próby mojej siły i odwagi. Że muszę sobie z tym poradzić sama. Czy coś złego dzieje się z moją psychiką?
15-latka
Wielkie chęci
Jestem w pierwszej klasie dobrego liceum. Co tydzień chodzę na dodatkowy angielski i lekcje gitary. Od czasu do czasu spotykam się z koleżankami. Codziennie dużo czasu muszę poświęcać na naukę. Mam tyle ambitnych planów, ale nie potrafię ich zrealizować. Nie czytam tyle, ile bym chciała. Chciałabym więcej ćwiczyć na gitarze, zacząć w końcu regularnie biegać, pomagać bardziej w domu i jeszcze lepiej się uczyć. Mam duże chęci, ale nie wszystko wychodzi tak, jakbym chciała.
16-latka
Rewolucja w sercu i umyśle
Oglądając telewizję, często widzę, jak ludzie cieszą się i ekscytują zmianą wyglądu zewnętrznego, a ja czuję, że przeżywam taką samą euforię tylko w odniesieniu do mojego wnętrza: duszy, serca i umysłu...
Wewnętrznie czuję, że dzieją się ogromne rewolucje w moim sercu i umyśle i zmieniam się, a może po prostu dojrzewam religijnie. Dojrzewam do prawdziwej, głębokiej wiary, z której nikt mnie nie rozlicza i nie muszę jej pokazywać na zewnątrz i czuję, że moje rozmowy "w cztery oczy" z Panem Bogiem są dużo warte.
Studentka
