wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 2175 | WYNIKÓW
Natłok problemów
Nałożyło mi się kilka problemów, w tym sercowe. Opuściłam się znacznie w nauce, nie umiem wytrzymać sama ze sobą, chodzący kłębek nerwów. Zaczęłam się samookaleczać... Wiem że to nie jest rozwiązanie, ale pomaga mi. Nie wiem co robić. Dostałam szlaban od taty za oceny, nie mogę nigdzie wychodzić - mam się uczyć. Przecież każdemu może podwinąć się noga, a 3 to nie jest najgorsza ocena. Jak mam sobie radzić ze złością? Jaki inny sposób na wyładowanie emocji? Co z tatą?
Wykończona
Czy mama się zmieni?
Moja mama nieustannie mnie krytykuje i prawie nigdy nie jest ze mnie zadowolona, nigdy nie chwali. Chociaż wykonuję bardzo dużo prac domowych, wkładam w to sporo siły, to po powrocie mama spojrzy i rzuci złośliwie, że jeszcze coś mogłam zrobić. Na dodatek na mnie spada też obowiązek opieki nad bratem, a jest tego dużo i brakuje na naukę. O spotkaniach z koleżankami mogę zapomnieć, bo mama nigdzie mnie nie puszcza, odpowiedź na każdą prośbę jest krótka: „nie”. Wiem, że mama nas troje utrzymuje, ale chciałabym usłyszeć dobre słowo. Czy mama się kiedyś zmieni?
Gimnazjalistka
Optymistom łatwiej
Coraz bardziej martwię się o moją przyszłość. Wszyscy dorośli na okrągło narzekają i uważają, że nic dobrego nas, młodych, nie czeka. Uczę się bardzo dobrze, szczególnie lubię przedmioty ścisłe. Tymczasem słyszę, że na nic mi nauka, bo pracy i tak nie dostanę. W tym roku wybór szkoły średniej. Myślałem o liceum, ale rodzina radzi zawodówkę, że niby robotnik szybciej znajdzie pracę. Już nawet nie wiem, czy moja nauka ma sens.
Gimnazjalista
Zdjęcia na portalu
Martwimy się o naszą koleżankę, która wrzuca na f-b bardzo dziwne zdjęcia. Stoi na nich w wyzywających pozach, bardzo umalowana, ubrana jakby była starsza. Ciągle nowe zdjęcia, za które już nam wstyd. A ona się nie wstydzi, tylko uważa się za dorosłą, zaś my to niby dziecinne. Co z tym robić?
13-latka
Uczeń jak strateg
Przez weekend nadrabiałam seriale, spałam kilkanaście godzin, sprzątałam, chodziłam na spacery z psem, spotkałam się ze znajomymi. Totalnie zapomniałam o nauce. Myślałam, że uda mi się to wszystko szybko ogarnąć. Rzeczywistość jest straszna. Siedzę teraz i nie wiem, za co się złapać. Mam na jutro zrobić 50 zadań z matematyki, a mam dopiero 20 i muszę zgłosić nieprzygotowanie. Dodatkowo jutro sprawdzian z polskiego i kartkówka z fizyki, muszę także przypomnieć sobie chemię. Jestem przerażona, załamana, że dałam się znowu wybić z rytmu.
Licealistka
To jest oszczerstwo
W mojej szkole kolega zaczął roznosić plotki, że niby dwie dziewczyny odwracają się od krzyża i przestały chodzić do kościoła. Namówił przeciw nim większość dzieci i teraz prawie wszyscy się od nich odwrócili. Ale ja znam te dziewczyny bardzo dobrze i wiem, że nigdy takiego czegoś nie zrobiły, gdyż razem śpiewamy psalmy na Mszy św. Zwracałam uwagę kolegom, ale oni nic sobie z tego nie robią. Jak mam pomóc moim koleżankom?
Nastolatka
Straciłam przyjaciela
Spotkaliśmy się w trójkę na boisku, mój przyjaciel, kolega i ja. Dałam koledze potrzymać mój telefon. Niechcący wypadł mu z ręki. Zmartwił się. Powiedziałam, że najlepiej jeśli złożą się na naprawę, że czekam na pieniądze. Nic nie powiedzieli, ale wieczorem zaczęły się plotki, obgadywanie mnie i to przez mojego przyjaciela. Nastawił wszystkich przeciwko mnie. Straciłam przyjaciela.
Nastolatka
Potrzebne kontakty z koleżankami
Mam przyjaciela. Nigdy się na nim nie zawiodłam. Oboje jesteśmy najlepszymi uczniami w swoich klasach. Często rozmawiamy na przerwach. Chodzę też do szkoły muzycznej, ale nie mam tam przyjaciółki, podobnie jak w klasie. Nie potrafię rozmawiać z koleżankami, nigdy nigdzie z nimi nie byłam. On już kończy gimnazjum i martwię się, że od września będę strasznie samotna.
Gimnazjalistka
Odrobina wolności
Mam pewne problemy z rodzicami. Bardzo mnie kochają i się o mnie troszczą, wiem także, że nie chcą dla mnie źle. Problem w tym, że czuję się trochę zniewolona, ponieważ nie pozwalają mi założyć Facebooka, każą chodzić tylko w spiętych włosach, sprawdzają książki, które czytam, czytają moje SMSy z koleżankami i potem budują o nich opinię. Próbowałam z nimi pogadać, lecz jedyną odpowiedzią, którą słyszałam, było że oni chcą dla mnie dobrze i widocznie im nie ufam. Dodatkowo przestają mi ufać i mnie często sprawdzają najczęściej w błahych sytuacjach. Jak mam im wytłumaczyć, że mam już 15 lat i chcę trochę wolności?
15-latka
