wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 997 | WYNIKÓW
Wysłuchana prośba
Pod koniec tego roku szkolnego na religii szliśmy całą klasą pod kościół, gdzie jest pomnik Maryi. Zmówiliśmy Apel Jasnogórski i pani katechetka powiedziała nam, byśmy się pomodlili po cichu w swojej intencji. Modliłam się o pomoc w tej niezbyt miłej dla mnie klasie. Na następnej religii chłopak z sąsiedniej ławki przyznał, że mnie lubi. I wtedy zaczęłam coś do niego czuć. On chyba do mnie też, bo powiedział, że jesteśmy przyjaciółmi. Nie mam żadnych wątpliwości, że to jest wysłuchanie mojej prośby. Mam jednak pytanie co dalej?
10,5-latka
Modlitwa o zdrowie
Siostrę czekają badania. Ja nie wiem, jak się modlić, przyznam, po prostu nie wiem, próbuję. Zaczynam się po prostu wkurzać na Boga, że dlaczego, chociaż jeszcze nie wiem, co to jest. Zaufaj Panu, zaufaj Panu, ufam Mu... ale co, jeśli to coś poważnego? To co z mojego zaufania? No bo mamy ufać Bogu, tak? Ale ufać w sensie, że On wie lepiej, czy siostra powinna być zdrowy, czy nie, czy w sensie, że skoro Go proszę, żeby to nie było coś poważnego, powinnam zaufać, że to nie będzie nic poważnego?
Siostra
Podejrzane milczenie
Mój kolega się na mnie obraził, a ja nie wiem dlaczego. Nie odzywa się do mnie, cały czas mnie ignoruje. Nic mu nie zrobiłam, nie powiedziałam nic takiego, o co mu może chodzić? Jak coś ode mnie chce, to mówi mi to albo jego kolega, albo pisze mi to na kartce. Nie oczekuję, żeby mnie uwielbiał czy coś, ale dobrze się dogadywaliśmy. Nie lubię być z kimś pokłócona. Nie dawno też się do mnie nie odzywał, ale to było tylko pół dnia i przyznał, że nie było przyczyny.
Szóstoklasistka.
Trudny dylemat
Bardzo lubię pewnego kolegę, on mnie podobno też. Coraz bardziej szuka ze mną kontaktu i czuję, że wnet padnie ważne pytanie o chodzenie. Problem w tym, że bliska koleżanka przyznała mi się, że się w nim zakochała. Wie, że nie ma szans, ale nie wie, że on marzy o mnie. Nie wiem, co robić, bo jeśli nawet bym z niego zrezygnowała dla ratowania naszej przyjaźni, to on z nią i tak by nie był, a to świetny, wartościowy, dobry chłopak. Coś iskrzy między nami od dawna.
15-latka
Kontakt z uzależnionym
Zaczęłam pisać z bardzo sympatycznym, inteligentnym i oczytanym chłopakiem. Jeszcze z nikim się tak dobrze nie rozumiałam. On rozumie mnie, a ja chyba jego też. Ciągle pisze, że dzięki moim listom chce mu się znowu żyć, wraca poczucie sensu. Złości się, gdy mam zajęcia i brakuje czasu na rozmowy. Ostatnio przyznał, że jest uzależniony od amfetaminy. Wystraszyłam się, ale prosi, bym nie zrywała kontaktu, bo nie ma się przed kim wygadać. Leczyć się nie chce. Jest bardzo mądry, widzę to z jego stylu pisania. Czy to coś złego, że każdego dnia spędzę na rozmowie z nim godzinkę, czasami dwie?
Gimnazjalistka
Najnowsze w serwisie
- Siostra Faustyna – zakochana po uszy
- Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci
- Co znaczą słowa: "biada"?
- Nieść Chrystusa innym
- Wspomnienie aniołów stróżów
- Chcą być blisko Jezusa
- Moim powołaniem jest miłość
- Zemsta jest czymś, co nie podoba się Panu Bogu
- Bóg widzi wszystkie twoje dobre uczynki
- Październikowy numer "Małego Gościa"
