wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 16513 | WYNIKÓW
Przemyślenia na temat wulgaryzmów
Pomyślałam , że z wulgaryzmami mogłoby być tak jak ze staropolskim językiem. Z czasem mogłyby zniknąć z użycia. Tylko trzeba by było zrobić coś, żeby ludzie uznali je za "obciachowe". Tak jak kiedyś, gdy do miasta przyjechała osoba ze wsi mówiąca gwarą. Starała się jak najszybciej opanować czystą, literacką polszczyznę. Wiem, że używanie tych słów jest wyborem indywidualnym każdego człowieka, ale ludzie naśladują innych, których uważają za swoje ideały. Gdyby było więcej "nieprzeklinających ideałów" np. wśród osób sławnych albo po prostu w naszym środowisku, można by było kiedyś wykorzenić tę modę. Niestety, prawie wszystkie popularne w mojej szkole osoby przeklinają...
Nie wie, czego chce
Byliśmy prawie parą, on się tak właśnie zachowywał, świetnie się dogadywaliśmy. Nagle koniec, rozstanie, stwierdził, że to go przerasta. To był dla mnie trudny czas, bo widywaliśmy się na spotkaniach oazowych. Gdy już mi przeszło, to znowu zaczął mi okazywać wielkie zainteresowanie, rozmawiać, dopytywać koleżanki o tym, co ze mną. Wróciliśmy do siebie, i, niestety, powtórka, znowu się wycofał, chce przyjaźni. Nie rozumiem, jak można być tak zmiennym. Chyba zrezygnuję z oazy.
Licealistka
Święci w tłumie
Pieter Bruegel starszy, jak sama nazwa wskazuje, był starszy. Konkretnie od swoich synów był starszy. Niby to oczywiste, więc po co go tak nazywa... Ano po to, żeby go odróżnić od jednego z synów, który nie dość, że też miał na imię Pieter, to jeszcze, podobnie jak ojciec, był malarzem. Drugi syn też był malarzem, ale ten na szczęście miał na imię Jan. Ten młodszy Pieter miał przydomek „Piekielny”. A tego drugiego, znaczy się Janka, nazywali „Aksamitny”. Starszemu natomiast, czyli ojcu, ludzie dodawali przydomek „Chłopski”. I on nas tu najbardziej interesuje, bo to jego obraz biorę dziś na warsztat.
