wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 388 | WYNIKÓW
Tylko las
Pani rusza z koszem, bo ma nadzieję na grzyby. Kuba uzbrojony jest w scyzoryk i lupę. Zuzia trzyma w ręce ulubioną lalkę i nieustannie do niej przemawia. Brat przewraca oczami, bo faktycznie, mała siostra nie milczy nawet przez minutę. Wszyscy znamy drogę, biegnę przodem i sprawdzam, czy rodzina kroczy za mną. Rzucam się przed siebie, bo czuję ciekawy trop. Pędzę na złamanie karku w stronę strumienia. Zuzia krzyczy, że będę cała z błota. Pani jest spokojna, bo wie, że nim wrócimy na parking, będę sucha i biała jak zawsze.
Zawalczyć o nią?
Spodobała mi się już dawno, kręciłem się przy niej, zagadywałem. Nie była specjalnie zadowolona, ale rozmawialiśmy. Miałam już nadzieję, a tu nagle wiadomość, że ona się zakochała, ma chłopaka. Są radośni, zapatrzeni w siebie. Chyba nie ma teraz sensu o nią walczyć, niech się sobą cieszą. Ale chyba mam jeszcze jakieś szanse?
15-latek
Gdy przyjaciel się zakocha
Od dawna przyjaźnię się z pewnym wartościowym chłopakiem, zdolnym i wrażliwym. Niestety, on zaczyna teraz pisać o swoim uczuciu do mnie. A ja chcę przyjaźni i niczego więcej. On się ciągle poniża, że wie, iż jest bez szans. Nie chce zrywać z nim kontaktu, ale nie chce też robić mu nadziei...
15-latka
Gdy przyjaciel się zakocha
Od dawna przyjaźnię się z pewnym wartościowym chłopakiem, zdolnym i wrażliwym. Niestety, on zaczyna teraz pisać o swoim uczuciu do mnie. A ja chcę przyjaźni i chyba niczego więcej. On się ciągle poniża, że wie, iż jest bez szans. Nie chcę zrywać z nim kontaktu, ale nie chcę też robić mu nadziei...
15-latka
Marzenia o uczuciu
Czuję się samotna. Jestem singielką. Wiem, że jestem jeszcze młodą nastolatką, ale pragnę przeżyć prawdziwą miłość. Nie jestem zbyt popularna, nie lubię być w centrum zainteresowania. Podpieram wręcz ściany. Nie umiem rozmawiać z ludźmi, ani zawiązywać nowych przyjaźni. Mam głupi charakter i jestem bardzo nieśmiała w stosunku do nieznajomych i dalszej rodziny. Mam nadzieje, że Pani mi pomoże
14-latka
Noworoczne refleksje
Nie mam sprecyzowanych planów na swoją przyszłość. Chcę podjąć się zawodu, w którym będę miał kontakt z ludźmi. Nie chcę narażać mojej rodziny na koszta, dlatego staram się zapomnieć o renomowanych uczelniach. Chcąc odciążyć domowy budżet wybrałem pobliskie liceum. Mam rodzeństwo kocham je. Nie rozumiem szufladkowania ludzi i ,,lansu'' na podstawie ukończonych uczelni czy zasobności portfela. Jeżeli będzie się ambitnym można osiągnąć cel. Chcę być dobrym człowiekiem. Nie piję, nie palę, dlatego niektórzy znajomi patrzą na mnie z półuśmiechem. Nie przeszkadza mi to. Zastanawiałem się nad medycyną ,ale najbliższy uniwersytet z tym kierunkiem jest daleko, a koszta mówią same za siebie. Mam nadzieję, że odnajdę swoją drogę.
17-latek
