wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1626 | WYNIKÓW
Za dużo samokrytyki
Za dużo samokrytyki
Dochodzę do wniosku, że jestem beznadziejny. Startowałem w kilku konkursach, ale nie doszedłem zbyt daleko. Porażka. Oceny mam bardzo dobre, nauczyciele mnie chwalą, uczę się bez wysiłku, ale konkursy nie wyszły. W sporcie też nie jestem mistrzem, chociaż kilka dziedzin lubię i staram się je doskonalić. Nie jest to piłka nożna, więc w męskim rankingu nie stoję w szkole wysoko. Z dziewczyną mi się nie układa, ona nawet nie wie, że mi się podoba, bo nie mam śmiałości do niej zagadać. Nawet z przyjacielem mniej się widuję, bo komputer zajmuje sporo czasu. No i w takiej beznadziei minął semestr.
Szóstoklasista
Niemądra pogarda
Jest w naszej klasie dziewczyna z bardzo ubogiej rodziny. Koleżanki wyśmiewają się z niej po cichu. Komentują jej niemodne stroje, inne od naszych, brak różnych gadżetów. A ja przekonałam się, że to miła dziewczyna, nie pochodzi z patologicznej rodziny, uczy się w miarę dobrze, jest pracowita, uczciwa, ale nie ma w niej przebojowości. Domyśla się, dlaczego dziewczyny unikają jej i traktują inaczej. Chciałabym ją zintegrować z dziewczynami, przekonać je do niej, ale jak? Próby rozmów z koleżankami nic nie dały. Mówią, że jest nudna, niemodna i o niczym się z nią nie da pogadać.
Gimnazjalistka
Poradzisz sobie
Przez kilka miesięcy chodziłam z cudownym, jak mi się zdawało chłopakiem. Przeżyłam piękne chwile oraz pierwszy pocałunek. Dlatego szokiem było zerwanie. Uznał, że nie dorósł do bycia z kimś. Tak bardzo mi żal, że straciłam pierwszy pocałunek z kimś, kto mnie odrzucił. Nie chce teraz nikogo, bo nie chcę znowu cierpienia. Nie chcę po raz kolejny popełnić błędów. Zresztą, już pewnie nikogo takiego nie poznam i czeka mnie życie samotnej osoby.
Załamana licealistka
Najważniejsze, że ty kochasz
Na weselu poznałam cudownego i starszego nieco ode mnie chłopaka. Dobrze się nam tańczyło, rozmawiało, żartowało. Nie wiedziałam, że może istnieć taki kulturalny, naturalny, dobry chłopak. Niestety, na f-b okazało się, że ma dziewczynę. Próbowałam z nim pisać, ale nie wciągał się w rozmowę. Oszukiwałam, że chcę tylko koleżeńskich relacji, przez krótki czas pisałam codziennie aż zamilkł. Teraz całymi dniami płaczę, jestem załamana. Co robić, bo ja się zakochałam!
15-latka
Roześmiana i samotna
Pisała Pani o tym, jak cenny jest śmiech. Ja należę do bardzo roześmianych osób. Wraz z przyjaciółkami śmiejemy się codziennie i z bardzo dziwnych powodów. Jeden z kolegów wydaje się speszony, gdy na nas spogląda, bo my od razu w śmiech. Czuję, że chociaż taka wesoła, to będę osobą samotną. Jakoś nic mi nie wychodzi z chłopakami.
13-latka
Optymistom łatwiej
Coraz bardziej martwię się o moją przyszłość. Wszyscy dorośli na okrągło narzekają i uważają, że nic dobrego nas, młodych, nie czeka. Uczę się bardzo dobrze, szczególnie lubię przedmioty ścisłe. Tymczasem słyszę, że na nic mi nauka, bo pracy i tak nie dostanę. W tym roku wybór szkoły średniej. Myślałem o liceum, ale rodzina radzi zawodówkę, że niby robotnik szybciej znajdzie pracę. Już nawet nie wiem, czy moja nauka ma sens.
Gimnazjalista
A gdy pojawia się chłopak…
Mam cudowną przyjaciółkę od lat. Spędzamy razem każdą wolną chwilę. No i nagle pojawił się chłopak, oboje się w sobie zauroczyli. Niby jeszcze nie są parą, ale wszyscy widzą, co się dzieje. Ostatnio ona kilka razy usiadła z nim na lekcji. Zapytała, czy nie mam nic przeciwko. A co ja miałam powiedzieć? Nie obraziłam się, niby to rozumiem, ale jakoś zrobiło mi się przykro.
14-latka
