wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 16531 | WYNIKÓW
Oczekiwanie z zaufaniem
Niezmiernie cieszę się, że jestem osobą wierzącą i że potrafię się do tego przyznać. Wiara to ważny element mojego życia, ale dzisiejsi chłopcy tego nie doceniają, wolą dziewczyny chude, piękne, zdolne do wszystkiego, ubierające się tak jakby krawcowej materiału zabrakło na sukienkę. A te dziewczyny, które są wartościowe, tak naprawdę są pomijane. Pogodziłam się już z tym, że chłopaka mieć nie będę, ale czasem przychodzą takie momenty, że tak strasznie chciałabym mieć tę drugą połówkę i to mnie także strasznie denerwuje. Chciałabym móc wstrzyknąć sobie taki gen, który pozwoli mi przestać tego pragnąć. A ponieważ tego nie mogę, to została mi jedynie modlitwa o dobrego chłopaka. Jeśli jest mi on pisany, to sam się znajdzie, natomiast jeśli mam być sama, to będę bo na siłę nie chcę się uszczęśliwiać. Dlatego codziennie rano proszę Boga o to, żeby realizował się Jego plan wobec mnie każdego dnia.
Licealistka
Miłość Boża nie rdzewieje
Medaliki i inne poświęcone rzeczy to nie żadne amulety ani talizmany, które mają zapewniać szczęście albo zabezpieczać przed pechem. Gdy człowiek koniecznie chce sobie zaszkodzić, żaden medalik go nie powstrzyma. Jednak medaliki i inne poświęcone rzeczy mogą – za łaską Bożą – przyczyniać się do tego, żeby człowiek nie chciał sobie szkodzić.
Nic na siłę
Mam niby fajną przyjaciółkę, ale zbyt często się na mnie obraża. A to powodu różnych sytuacji rodzinnych. Ja mam sporo rodzeństwa, mam też bardzo dużo obowiązków. Lubię je zresztą, podobnie, jak lubię dom, książki, wieczory z rodziną. Przyjaciółka jest jedynaczką, nie znosi swojego domu. Ciągle przychodzi i wyciąga mnie z domu. Jeśli nie mogę lub nie chcę- obraża się. Czy zerwać z nią kontakt po tylu wspólnych latach? Ona się tak zachowuje wobec wszystkich dziewczyn, próbuje wymuszać, byśmy robiły to, co ona chce w danej chwili. A tak się składa, że wiele z nas sporo pomaga w domu
14-latka
Zły wpływ na klasę
Zaczynam mieć problemy z wiarą. Chodzę do szkoły katolickiej, ale pojawiły się u nas dwie nowe i straszne dziewczyny. Nie wiem, po co tu przyszły, bo kpią z religii, lekceważą ją,nawet je naśladują, zmieniają się. One mnie nie lubią. Śmieją się, że czytam „Małego Gościa”, są złośliwe. Czuję się w tej klasie coraz gorzej, odsuwam się, jestem coraz smutniejsza, a one triumfują.
14-latka
