wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 403 | WYNIKÓW
Koniec nienawiści
Moi rodzice byli alkoholikami, utracili prawa rodzicielskie. Wychowuję się w rodzinie zastępczej. Wiele w życiu przeszłam. Od kilku lat wręcz zżerała mnie nienawiść do nich, szczególnie do ojca, bo jego kilka razy widziałam, co dla niego nie miało znaczenia. Nagle dowiedziałam się, że umarł. I coś we mnie pękło. Chyba przebaczyłam, płaczę i nie wiem, co ja mam teraz robić?
Licealistka
Potęga humoru
Gdy mi coś nie wyjdzie np. powiem coś głupiego, ale nikogo to nie zraniło albo pomylę się i jeszcze będę stawiać przy swoim, a potem przeproszę to i tak potem nawet przez kilka dni nie umiem sobie przebaczyć. Czasem nawet po kilku miesiącach przypominam sobie tą sytuację i potrafię płakać do późnego wieczora. Jak mam sobie z tym poradzić? Czy wszystko jest ze mną w porządku?
12-latka
Mam problem
Bardzo chciałam mieć jakieś zwierzątko. W końcu babcia i dziadek kupili mi pieska. Odwiedzałam go u nich co tydzień, bo u nas nie mógł zamieszkać. Bardzo się do niego przywiązałam. Ale okazało się, że jestem trochę alergikiem. Któregoś dnia przyszłam do nich… pieska nie było. Oddali go innym ludziom. Nigdy im tego nie wybaczę. Bardzo kocham babcię i dziadka, ale nie umiem im przebaczyć. Można to jakoś zmienić? Smutna
Niewłaściwa interpretacja
Wiem, że Pani nie pochwala cięcia, które ja stosuję dosyć często. Na jednej ze stron wyczytałam, że cięcie to stary sposób karania samego siebie za grzechy. Jestem osobą bardzo religijną i takie tłumaczenie mocno do mnie przemawia. Przecież mimo starań ciągle wracam do tych samych grzechów, nie potrafię przebaczyć. Czasami czuję się nieszczęśliwa. Nie radzę sobie z wieloma sprawami i dlatego sama sobie wyznaczam karę- cięcie.
Licealistka
Pamiętliwa przyjaciólka
Zdarzyło się, że zachowałam się głupio, obgadałam przyjaciółkę, a ona się o tym dowiedziała. Strasznie żałuję, przeprosiłam, naprawiłam wszystko, poinformowałam innych, że to nie było tak jak mówiłam. Niby mi przebaczyła, ale nie jest tak jak dawniej. Gdy proponuję wyjście, nie ma czasu, jest wciąż zajęta, unika mnie. To wspaniała dziewczyna, ale bardzo pamiętliwa, zerwała już kontakty z kilkoma osobami. Lubię ją i chcę się przyjaźnić.
13-latka
Powstrzymać gadulstwo
Popełniłam okropny błąd. Koleżanka zwierzyła się z tajemnicy, ja nie wytrzymałam, podałam informację dalej i wybuchła afera. Teraz wszystkie dziewczyny się ode mnie odwróciły, żadna ze mną nie rozmawia, wypomniały mi dawne afery, moją kłótliwość. Przeprosiłam koleżankę, zrobiłam to kilka razy, przyznałam się, popłakałam, ale one od kilku dni karzą mnie kompletnym milczeniem. Już nie wiem, jak przeprószać, jak prosić o przebaczenie. Chyba nie ma sensu bym poszła do gimnazjum tam, gdzie koleżanki.
Ukarana i samotna Szóstoklasistka
