wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2022 | WYNIKÓW
Co się dzieje!?
Bardzo dobrze się uczę, nie palę, nie przeklinam, chodzę do kościoła, dużo się modlę, czczę Boga. No i co? Jestem niepewny, łobuzy się ze mnie śmieją, dziewczyny wolą słabych uczniów, którzy są wulgarni. Nie pojmuję tego! Chcę iść do dobrego gimnazjum, bez mojej klasy, ale nie wiem, czy to dobra decyzja.
12-latek
Świadectwo 17-latki
Przez wiele lat borykałam się z problemami, które dotyczą wszystkich nastolatków- niska samoocena, niespełnione miłości, problemy w rodzinie, samookaleczenia i w końcu co najgorsze myśli, próba samobójcza. Od dziecka byłam wychowywana w rodzinie wierzącej, o ile można było to tak nazwać... Przynajmniej tak uważałam. W wieku 14 lat zrozumiałam, że moje narodziny były pomyłką, że jestem tylko przypadkiem, że nie mam dla kogo żyć. Przyczyniło się do tego wiele kwestii, m.in to że zostawił nas najpierw mój tato, a potem zostawiła mnie mama.Trafiłam do rodziny zastępczej do zupełnie obcych ludzi. Wtedy zaczęły się moje problemy. Ciągle płakałam, nie jadłam, zamknęłam się w sobie, zaczęłam się okaleczać... Myślałam, że to wszystko moja wina, że jestem dla rodziców problemem... Nie chciałam żyć.
Wierność na falach
Pan Jezus od początku ludziom przeszkadzał. Jeszcze był malutkim dzieckiem, a już Go ścigał Herod. Jezus przeszkadzał nawet wtedy, gdy uzdrawiał, wskrzeszał, wyrzucał złe duchy, i to tak bardzo przeszkadzał, że w końcu ludzie Go ukrzyżowali. A po zmartwychwstaniu wcale nie było lepiej i tak jest do tej pory.
Brak akceptacji w rodzinie
Nikt mnie w domu nie rozumie oprócz ojca pracującego za granicą. Jestem typem samotnika, nie lubię wychodzić. Mam małe grono przyjaciół, z którymi dobrze się czuję. Rodzina uważa, że jestem zarozumiała dlatego, że nie lubię przebywać wśród ludzi. Płaczę, mam doła, bo oni mnie nie akceptują.
17-letnia samotniczka
