wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1129 | WYNIKÓW
Córka alkoholika
Mój ojciec jest alkoholikiem i dlatego mam tyle problemów. Nigdy mi nie pomagał, nie mogę na niego liczyć. Koleżanki mają takich fajnych ojców- pomagają w nauce, zawożą na zajęcia. Ja mogę tylko płakać, słuchać awantur, płaczu wykończonej mamy. Przez to wszystko źle się uczę, jestem samotna, zaniedbana, nie mam modnych ubrań. Nikt mnie w klasie nie lubi, nie rozmawia ze mną. Nikt mnie nie zauważa. Gdy żartują na temat pijaństwa, pijaków, to zaraz chce mi się płakać. Bo to nie jest śmieszne mieć takiego ojca.
Gimnazjalistka
Gorzej być nie może
Jestem bardzo samotna. Nie mam przyjaciółkiani nawet koleżanek. W klasie jestem brzydkim kaczątkiem i zawsze tak było i będzie. Jestem bardzo zakompleksiona i brak mi pewności siebie. Jestem wysoka i według mnie brzydka. Chciałabym być taka jak inne dziewczyny, chodzić na zakupy ze znajomymi, bawić się, ale problem w tym, że nie potrafię się otworzyć i jak coś powiem, to zawsze boje się, że ktoś to wyśmieje. Nie mam pasji ani zainteresowań. W szkole idzie mi przeciętnie, a w domu nie czuje się dobrze, bo zawsze są
o coś kłótnie. Czasem nie mam ochoty już żyć. Niech mi pani pomoże.
15-latka
Inna niż rówieśniczki
Bardzo różnię się od moich koleżanek. One są wulgarne, co mnie drażni. Poza tym malują się w bardzo wyzywający i w sumie mało elegancki sposób. Wcale przez to ładnie nie wyglądają. Problem w tym, że przez moją inność czuję się w klasie samotna. One chyba za mną nie przepadają, bo przecież inaczej wyglądam, inaczej się ubieram. Też modnie, ale w innym stylu, nie tak krzykliwym. Czasami mam wątpliwości i zastanawiam się, czy nie upodobnić się do nich, być taką, jak one.
Gimnazjalistka
Problemy prymuski
Mam najwyższą średnią lubię się uczyć. Nikomu nie dokuczam, jestem spokojna. Niestety, dwie dobre uczennice ciągle mnie obgadują, opowiadają o mnie bzdury, pilnują, bym nie miała koleżanek, bym stała z boku klasy. Jest mi coraz smutniej i co mi po ocenach i średniej, jeśli jestem sama, one nikogo do mnie nie dopuszczą.
Prymuska, 12 lat
Płacz za gimnazjum
Jestem za bardzo sentymentalna. Kończy się nauka w gimnazjum i na samą myśl lecą mi łzy. Tak bardzo polubiłam szkołę, koleżanki, kolegów, nauczycieli i ogólnie atmosferę. Wiem, że powinnam się zmienić, bo kto to widział płakać za szkołą. Zastanawiam się, jak szybko ten czas minął, jak wiele się zmieniło, ciekawi mnie też przyszłość. Tutaj przeżyłam pierwsze zauroczenie i ciągle ten sam chłopak jest w moim sercu. Co zrobić, by nie być taką sentymentalną?
Gimnazjalistka
