wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 591 | WYNIKÓW
Rewolucja w sercu i umyśle
Oglądając telewizję, często widzę, jak ludzie cieszą się i ekscytują zmianą wyglądu zewnętrznego, a ja czuję, że przeżywam taką samą euforię tylko w odniesieniu do mojego wnętrza: duszy, serca i umysłu...
Wewnętrznie czuję, że dzieją się ogromne rewolucje w moim sercu i umyśle i zmieniam się, a może po prostu dojrzewam religijnie. Dojrzewam do prawdziwej, głębokiej wiary, z której nikt mnie nie rozlicza i nie muszę jej pokazywać na zewnątrz i czuję, że moje rozmowy "w cztery oczy" z Panem Bogiem są dużo warte.
Studentka
Same sprzeczności
Niespodziewanie powiedziała, że o nic nie jest zła, ale po prostu nie chce, abym do niej pisał. Nie rozumiem jej. Mówiła, że ja taki fajny, przystojny, że ona chce być ze mną. A na drugi dzień nagle nie chce ze mną pisać. Najbardziej mnie dobiło, że jednego dnia zarywała do mnie, a drugiego do mojego kolegi. To boli.
Nastolatek
Żale samotnego
Większość kolegów ma dziewczyny. Gdzie się nie ruszę, widzę zakochanych. Tak bardzo marzę o dziewczynie. Ale jakoś nie mam szczęścia. Kilka koleżanek odmówiło chodzenia. Wiem, że nie jestem przebojowy jak koledzy, nie sypię żartami, brakuje mi pewności siebie. Dziewczyny wolą chłopaków bezczelnych, zarozumiałych. Co powinienem zrobic?
16-latek
Czasami trzeba się wyżalić
Mam żal do moich rodziców, który nie mają ani czasu, ani nerwów i cierpliwości, aby mnie wysłuchać. Gdy chcę opowiedzieć coś o sobie, machają ręką, twierdzą, że prawdziwe problemy dopiero przede mną i mam się nie przejmować. Uważają, że mam się skupić tylko na nauce. Uczę się dużo, mam dobre oceny, ale mama skupia się tylko na nielicznych czwórkach i wtedy zaraz padają ostre słowa krytyki. Jak wpłynąć ma moich rodziców?
Gimnazjalistka
Sama sobie winna
Bardzo podobał mi się pewien kolega. Kochałam się z nim skrycie. Przyjaciółka trochę wiedziała, ale niedokładnie. Spytała, czy byłabym zła, gdyby próbowała go sobą zainteresować. Powiedziałam, że spoko, że nie mam nic przeciwko. W środku wszystko we mnie krzyczało, że ja go kocham. Ona pytała jeszcze kilka razy, zawsze zapewniałam, że nie ma sprawy, no i zostali parą. Cierpię straszliwie. W dodatku ona szczegółowo opowiada o ich spotkaniach. Nie wychodzę do ludzi, siedzę w domu, płaczę. Samotna jazda na rowerze nie pomaga. Czuję, że ja i on jesteśmy sobie przeznaczeni.
Gimnazjalistka
