wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 807 | WYNIKÓW
Fascynacje
Od kilku miesięcy zaczęłam zwracać uwagę na dziewczyny. Zaczęły podobać mi się z wyglądu i z charakteru. Zauroczyłam się w koleżance, z którą spotkam się w czasie wakacji. Jednocześnie obserwuję uważnie kolegów. Podobają mi się niektórzy z wyglądu i charakteru. Byłam już zauroczona. Mam od lat przyjaciela, na którym mogę polegać, mam też przyjaciółkę, no i wielu dobrych znajomych. To co z tymi zauroczeniami?
14-latka
Problem wzorowej uczennicy
W klasie jestem najlepszą uczennicą. Za każdym razem gdy pani oddaje kartkówki, po klasie słyszę głosy "kujon!", "znów dostałaś szóstkę?". Już dłużej nie mogę wytrzymać. Nawet moja przyjaciółka czasem zachowuje się tak jak cała reszta. Biorę udział w konkursach, przez co pani wychowawczyni bardzo mnie lubi. Zawsze mam zachowanie wzorowe i nauczycielki dają mnie innym jako przykład. Ale oni mną pogardzają, nienawidzą mnie. Czasem myślę, czy nie przestać się uczyć. Chcę żyć jak inni, mieć kolegów i koleżanki w klasie. Ale z każdą dobrą oceną, którą otrzymuję, jest to coraz bardziej niemożliwe. Kilka osób z klasy szczególnie się na mnie uwzięło. Cokolwiek nie zrobię, to oni chcą to wykorzystać, aby powiedzieć pani, żeby ona mnie już nie lubiła. Czasem płaczę po nocach, mam już tego dosyć. Aż do liceum będę musiała to wytrzymać.
Szóstoklasistka
Problemy innej
Męczy mnie samotność. Mam rodziców, siostrę, parę koleżanek. Ogółem je lubię, mamy wspólne tematy, często bawi nas to samo, ale bywa i tak, że rozmawiają na takie tematy, które mnie odrzucają. Często gdy jestem gdzieś sama, np. w pokoju, robi mi się strasznie smutno, bo uświadamiam sobie, że tak naprawdę nie mam komu się w pełni zwierzyć, w pełni zaufać. Wtedy uświadamiam sobie, że cokolwiek chciałabym zrobić z kimś, np. gdzieś wyskoczyć, muszę uczestniczyć w tym sama, bo albo tego kogoś nie interesuje to co mnie, albo pochłania go lenistwo itp.
15-latka
Nie uciekaj w Internet
Nigdy nie miałam koleżanek ani kolegów. Uważali mnie za jakąś inną, bo choroba w rodzinie itd. Jestem bardzo cichą, wstydliwą i nieśmiałą osobą. Znajomych miałam tylko wtedy, kiedy mieli jakieś problemy i potrzebowali jakiejś porady.W gimnazjum zaprzyjaźniłam się z jedną dziewczyna, potem pojawiła się druga i po jakimś czasie zaczęły mnie źle traktować, Nie rozumiały, że czasami chcę być sama. Mówiły, że mają dosyć mojej depresji. Ale pod koniec szkoły dogadałyśmy się, a w liceum mnie tolerują. Chciałabym mieć kogoś, kto mnie zrozumie, komu będę mogła się wyżalić, poczuć takie ciepło i miłość, bezpieczeństwo a z drugiej strony ostatnio na porządku dziennym unikam kontaktu z ludźmi. Jeśli z kimś szczerze rozmawiam, to internetowo. Tak poznałam chłopaka, któremu zaufałam bezgranicznie. Po kilku miesiącach nagle zerwał znajomość, usunął mnie z kontaktów. Bardzo mocno to przeżyłam.
17-latka .
Przed egzaminami...
Testy, bierzmowanie, "łapanie" jak najlepszych ocen na świadectwo, ciągła gonitwa, występy szkolne, zajęcia dodatkowe. Najgorsze są jednak te testy. Żadne powszechne sposoby nie pomagają. Moje nerwy są ponad wszelkie normy i sama się na siebie złoszczę z tego powodu. Zimno, gorąco, dreszcze...
Gimnazjalistka
